Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

φρενοκλόπος: Difference between revisions

From LSJ

Τὸν εὐτυχοῦντα καὶ φρονεῖν νομίζομεν → Fortuna famam saepe dat prudentiae → Von dem der glücklich, glaubt man auch, dass er klar denkt

Menander, Monostichoi, 497
(45)
(6)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=-ον, Α<br />αυτός που εξαπατά, που πλανεύει το [[πνεύμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φρήν]], <i>φρενός</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>κλοπος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κλοπός]] <span style="color: red;"><</span> [[κλέπτω]]), <b>πρβλ.</b> <i>ἀνδραποδο</i>-<i>κλόπος</i>, <i>κυνο</i>-<i>κλόπος</i>].
|mltxt=-ον, Α<br />αυτός που εξαπατά, που πλανεύει το [[πνεύμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φρήν]], <i>φρενός</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>κλοπος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κλοπός]] <span style="color: red;"><</span> [[κλέπτω]]), <b>πρβλ.</b> <i>ἀνδραποδο</i>-<i>κλόπος</i>, <i>κυνο</i>-<i>κλόπος</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''φρενοκλόπος:''' -ον (κλέπ-τω), αυτός που κλέβει το [[μυαλό]], που εξαπατά, σε Ανθ.
}}
}}

Revision as of 02:32, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φρενοκλόπος Medium diacritics: φρενοκλόπος Low diacritics: φρενοκλόπος Capitals: ΦΡΕΝΟΚΛΟΠΟΣ
Transliteration A: phrenoklópos Transliteration B: phrenoklopos Transliteration C: frenoklopos Beta Code: frenoklo/pos

English (LSJ)

ον,

   A stealing the understanding, deceiving, Ἔρως APl.4.198 (Maec.).

German (Pape)

[Seite 1304] den Verstand raubend, dah. betrügend, täuschend, Qu. Maec. 9 (Plan. 198).

Greek (Liddell-Scott)

φρενοκλόπος: -ον, ὁ κλέπτων, ἐξαπατῶν τὰς φρένας, φρενοκλόπος ἔρως Ἀνθ. Πλαν. 198· ― φρενοκλοπέω, «φρενοκλοπεῖ· ἐξαπατᾷ» Ἡσύχ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui trompe l’esprit ou le cœur.
Étymologie: φρήν, κλέπτω.

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που εξαπατά, που πλανεύει το πνεύμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρήν, φρενός + -κλοπος (< κλοπός < κλέπτω), πρβλ. ἀνδραποδο-κλόπος, κυνο-κλόπος].

Greek Monotonic

φρενοκλόπος: -ον (κλέπ-τω), αυτός που κλέβει το μυαλό, που εξαπατά, σε Ανθ.