φιλοδέσποτος: Difference between revisions
πῶς δ' οὐκ ἀρίστη; τίς δ' ἐναντιώσεται; τί χρὴ γενέσθαι τὴν ὑπερβεβλημένην γυναῖκα; (Euripides' Alcestis 152-54) → How is she not noblest? Who will deny it? What must a woman have become to surpass her?
(45) |
(6) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> (για δούλο) αυτός που [[είναι]] αφοσιωμένος στον κύριό του<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ φιλοδέσποτον</i><br />η [[φιλοδεσποτία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>δέσποτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[δεσπότης]]), <b>πρβλ.</b> <i>αὐτο</i>-<i>δέσποτος</i>]. | |mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> (για δούλο) αυτός που [[είναι]] αφοσιωμένος στον κύριό του<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ φιλοδέσποτον</i><br />η [[φιλοδεσποτία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>δέσποτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[δεσπότης]]), <b>πρβλ.</b> <i>αὐτο</i>-<i>δέσποτος</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''φῐλοδέσποτος:''' -ον, αυτός που αγαπά τον αφέντη ή τον κύριό του, <i>ἀνδράποδα φιλοδέσποτα</i>, δούλοι που αποδέχονται τα [[δεσμά]] τους, σε Ηρόδ.· [[δῆμος]] [[φιλοδέσποτος]], σε Θέογν. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:40, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A loving one's lord or master, ἀνδράποδα φ. slaves that hug their chains, cringing slaves, Hdt.4.142, cf. Com.Adesp.24.13 D.; φύσει φ. D.S.17.66; φιλόδουλοι καὶ φιλοδέσποτοι J.BJ4.3.10; δῆμος φ. Thgn.849; in good sense, φ. ἀπελεύθερος MAMA4.336 (Eumeneia); of dogs, Plu. 2.491c: τὸ φ. Luc.Fug.16; φ. θεραπεῖαι Ph.1.474: as Subst., title of plays by Timostratus, AB80 (where dat. -τῃ), Theognetus, Ath. 14.616a, and Sogenes, IG22.2323.157.
German (Pape)
[Seite 1279] seinen Herrn, Gebieter liebend; Theogn. 847; Eur. Ion 709; ἀνδράποδα φιλοδέσποτα, die Zwingherren liebende Knechte, Her. 4, 142; Sp., wie Ael. H. A. 6, 62.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλοδέσποτος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὸν δεσπότην του, τὸν κύριόν του, ἀνδράποδα φ., δοῦλοι ἀρεσκόμενοι εἰς τὴν δουλείαν, ἀγαπῶντες τοὺς κυρίους των καὶ ἀφωσιωμένοι εἰς αὐτούς, Ἡρόδ. 4. 142· φ. φύσει Διόδ. 17. 66, Πολυδ. Γ΄, 74· δῆμος φ. Θέογν. 847 (πρβλ. φιλόδουλος)· ἐπὶ κυνῶν, Πλούτ. 2. 491C· τὸ φιλοδέσποτον Λουκ. Δραπ. 16.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime son maître ; τὸ φιλοδέσποτον l’amour pour un maître.
Étymologie: φίλος, δεσπότης.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. (για δούλο) αυτός που είναι αφοσιωμένος στον κύριό του
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ φιλοδέσποτον
η φιλοδεσποτία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -δέσποτος (< δεσπότης), πρβλ. αὐτο-δέσποτος].
Greek Monotonic
φῐλοδέσποτος: -ον, αυτός που αγαπά τον αφέντη ή τον κύριό του, ἀνδράποδα φιλοδέσποτα, δούλοι που αποδέχονται τα δεσμά τους, σε Ηρόδ.· δῆμος φιλοδέσποτος, σε Θέογν.
