παυστέον: Difference between revisions
From LSJ
τοῖς πράγμασιν γὰρ οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών· μέλει γὰρ αὐτοῖς οὐδέν· ἀλλ' οὑντυγχάνων τὰ πράγματ' ὀρθῶς ἂν τιθῇ, πράξει καλῶς → It does no good to rage at circumstance; events will take their course with no regard for us. But he who makes the best of those events he lights upon will not fare ill.
(5) |
(nl) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''παυστέον:''' ρημ. επίθ. του [[παύω]], αυτός που πρέπει να σταματήσει, σε Πλάτ. | |lsmtext='''παυστέον:''' ρημ. επίθ. του [[παύω]], αυτός που πρέπει να σταματήσει, σε Πλάτ. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=παυστέον, adj. verb. van παύω of παύομαι, het\n of er moet gestopt worden. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:40, 31 December 2018
English (LSJ)
(παύω)
A one must stop, put an end to, Pl.R.391e, Grg. 523d, etc. II (παύομαι) one must cease, Plu.2.6c : c. gen., τῆς ὁρμῆς Dexipp. Hist.26.10 J.
Greek (Liddell-Scott)
παυστέον: ῥημ. ἐπίθετ. τοῦ παύω, δεῖ παύειν ..., Πλάτ. Πολ. 391 Ε, Γοργ. 523 D, κτλ. ΙΙ. ἐκ τοῦ παύομαι, δεῖ παύεσθαι, Πλούτ. 2. 6C.
Greek Monotonic
παυστέον: ρημ. επίθ. του παύω, αυτός που πρέπει να σταματήσει, σε Πλάτ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παυστέον, adj. verb. van παύω of παύομαι, het\n of er moet gestopt worden.
