βλαψίφρων

English (LSJ)

ον, gen. ονος, (φρήν)

   A maddening, φάρμακα Euph.14.2; ἄτη Tryph.411, cf. Orph.H.77.3, etc.    II = φρενοβλαβής, A.Th.725.

German (Pape)

[Seite 448] ον, 1) am Verstande beschädigt, wie φρενοβλαβής, Aesch. Spt. 707. – 2) den Verstand verletzend, φάρμακα Euphor. frg. 8; ἄτη Tryphiod. 411; a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

βλαψίφρων: -ον, (φρὴν) ἐπιφέρων παραφροσύνην, φάρμακα Εὔφορ. Ἀποσπ. 10· ἄτη Τρυφ. 411, Ὀρφ., κτλ. ΙΙ. = φρενοβλαβής, Αἰσχ. Θήβ. 726. ― Ἴδε Κόντ. ἐν Ἀθηναίῳ 6, 327.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
dont la raison est atteinte, insensé.
Étymologie: βλάπτω, φρήν.

Spanish (DGE)

-ον
1 de pers. de mente dañada τελέσαι τὰς περιθύμους κατάρας Οἰδιπόδα βλαψίφρονος A.Th.725.
2 de cosas y abstr. que daña la mente, que hace enloquecer πόνοι CEG 103.7 (Ática V/IV a.C.), μανία CEG 656.2 (Sición IV a.C.), φάρμακα Euph.14, ἄτη Triph.411, λήθη Orph.H.77.3.

Greek Monolingual

βλαψίφρων, ο (Α)
1. αυτός που προκαλεί φρενοβλάβεια
2. ο φρενοβλαβής.

Greek Monotonic

βλαψίφρων: -ον (φρήν), φρενοβλαβής, τρελός, έξαλλος, σε Αισχύλ.

Russian (Dvoretsky)

βλαψίφρων: 2, gen. ονος помешанный, безумный Aesch.