ὀξυκάρδιος: Difference between revisions
From LSJ
ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν → what is contrary to nature is any developmental aberration from what is in accord with nature (Aristotle, On the Heavens 286a19)
(3b) |
(1ba) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὀξῠκάρδιος:''' раздражительный, вспыльчивый Aesch., Arph. | |elrutext='''ὀξῠκάρδιος:''' раздражительный, вспыльчивый Aesch., Arph. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ὀξῠ-κάρδιος, ον, [[καρδία]] = [[ὀξύθυμος]], Aesch., Ar.] | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:50, 9 January 2019
English (LSJ)
ον,
A = ὀξύθυμος, A.Th.907 (lyr.), Ar.V.430.
German (Pape)
[Seite 352] = ὀξύθυμος; Aesch. Spt. 889; Ar. Vesp. 430.
Greek (Liddell-Scott)
ὀξῠκάρδιος: -ον, = ὀξύθυμος, Αἰσχύλ. Θήβ. 907, Ἀριστοφ. Σφ. 430.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
de caractère vif, irascible, emporté.
Étymologie: ὀξύς, καρδία.
Greek Monolingual
ὀξυκάρδιος, -ον (Α)
ευερέθιστος, οξύθυμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + καρδία].
Greek Monotonic
ὀξῠκάρδιος: -ον (καρδία), = ὀξύθυμος, σε Αισχύλ., Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
ὀξῠκάρδιος: раздражительный, вспыльчивый Aesch., Arph.
