ἐριβρεμέτης: Difference between revisions
τὸ δ' ἐξαίφνης τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν → suddenly refers to what has departed from its former condition in a time imperceptible because of its smallness
(2) |
(1ab) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐριβρεμέτης:''' ου adj. m<br /><b class="num">1)</b> оглушительно грохочущий, гремящий ([[Ζεύς]] Hom.; ирон. [[Αἰσχύλος]] Arph.);<br /><b class="num">2)</b> издающий громкое рычание ([[λέων]] Pind.);<br /><b class="num">3)</b> громоподобный, звонкоголосый ([[αὐλός]] Anth.). | |elrutext='''ἐριβρεμέτης:''' ου adj. m<br /><b class="num">1)</b> оглушительно грохочущий, гремящий ([[Ζεύς]] Hom.; ирон. [[Αἰσχύλος]] Arph.);<br /><b class="num">2)</b> издающий громкое рычание ([[λέων]] Pind.);<br /><b class="num">3)</b> громоподобный, звонкоголосый ([[αὐλός]] Anth.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἐρι-]]βρεμέτης, ου,<br />of [[Zeus]], [[loud]]-thundering, Il.: [[loud]]-[[sounding]], [[αὐλός]] Anth. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 13:55, 9 January 2019
English (LSJ)
ου, Ep. εω, ὁ,
A loud-thundering, Ζεύς Il.13.624 ; of Aeschylus, Ar.Ra.814(hex.); Διόνυσος D.P.578, etc.; loud-roaring, λέοντες Pi.I.4(3).46 ; loud-sounding, αὐλός AP6.195 (Arch.).
German (Pape)
[Seite 1028] ὁ, der laut tosende, donnernde Zeus, Il. 13, 624 u. sp. D.; λέων, laut brüllend, Pind. I. 3, 64; Aeschylus, Ar. Ran. 814; αὐλός, laut schallend, Archi. 4 (VI, 195), u. ä. sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
ἐριβρεμέτης: -ου, ὁ, ἐπὶ τοῦ Διός, ἰσχυρῶς βροντῶν, Ζεὺς Ἰλ. Ν. 624· περὶ τοῦ Αἰσχύλ., ἦ που δεινὸν ἐριβρεμέτας χόλον ἔνδοθεν ἕξει Ἀριστοφ. Βάτρ. 814· Ἰνδοὶ κῶμον ἄγουσιν ἐριβρεμέτῃ Διονύσῳ Δίον. Π. 578, κτλ.· ἰσχυρῶς βρυχώμενος, λέων Πινδ. Ι. 4. 77 (3. 64)· μεγάλως ἠχῶν, αὐλὸς Ἀνθ. Π. 6. 195.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
au bruit retentissant.
Étymologie: ἐρι-, βρέμω.
English (Autenrieth)
εω (βρέμω): loudthundering, Il. 13.624†.
Greek Monotonic
ἐριβρεμέτης: -ου, ὁ, λέγεται για τον Δία, αυτός που ρίχνει αστραπές, κεραυνούς, σε Ομήρ. Ιλ.· αὐλός, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἐριβρεμέτης: ου adj. m
1) оглушительно грохочущий, гремящий (Ζεύς Hom.; ирон. Αἰσχύλος Arph.);
2) издающий громкое рычание (λέων Pind.);
3) громоподобный, звонкоголосый (αὐλός Anth.).
Middle Liddell
ἐρι-βρεμέτης, ου,
of Zeus, loud-thundering, Il.: loud-sounding, αὐλός Anth.
