Σατάν

English (LSJ)

or Σατᾶν, ὁ, Satan, Hebr. word for

   A adversary, opponent, LXX 3 Ki.11.14,23; transl. by ἐπίβουλος in LXX 1 Ki.29.4; also accuser, transl. by ὁ διάβολος in Jb.1.6 sq., Za.3.1:—hence as chief of the evil spirits, the Devil, 2 Ep.Cor.12.7 (indecl., as gen.); also Σᾰτᾰνᾶς, ᾶ, ὁ, LXX Jb.2.3 (cod. A), Si.21.27, freq. in NT, Ev.Matt.4.10, al.:—Adj. Σατανικός, ή, όν, PLond.5.1731.11 (vi A.D.).

Greek Monotonic

Σᾰτάν: ή Σατᾶν, και Σατανᾶς, γεν. -ᾶ, ὁ, ο Σατανάς, δηλ. ενάντιος, εχθρός, αποστάτης, αντίπαλος, λέγεται για τον Διάβολο, το πνεύμα του πονηρού, σε Καινή Διαθήκη (εβρ. λέξη).

Middle Liddell

Satan, i. e. an adversary, enemy: name for the Devil, NTest. [Hebr. word.]

Chinese

原文音譯：Sat©n 沙貪

詞類次數：專有名詞（1）

原文字根：對頭

字義溯源：撒但，魔鬼；源自希伯來文（שָׂטָן‎）=敵對），而 （שָׂטָן‎）出自（שָׂטַן‎）=作對）。註：聖經文庫將編號 （Σατάν）合併在 （Σατανᾶς）內

出現次數：總共（1）；林後（1）

譯字彙編：

1） 撒但的（1） 林後12:7