ὀρτάλιχος: Difference between revisions
Ὕβρις κακὸν μέγιστον ἀνθρώποις ἔφυ → Malum est hominibus maximum insolentia → Das größte Übel ist für Menschen Übermut
(1ba) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ortalichos | |Transliteration C=ortalichos | ||
|Beta Code=o)rta/lixos | |Beta Code=o)rta/lixos | ||
|Definition=ὁ, Dim. of [[ὀρταλίς]], <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ὁ, Dim. of [[ὀρταλίς]], <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[chick]], <span class="bibl">Theoc.13.12</span> ; Boeot. for <b class="b3">ἀλεκτρυών</b>, acc. to <span class="bibl">Stratt.47.4</span>, cf. <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>871</span> et Sch. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> generally, <b class="b2">young bird</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>54</span> (anap.); ὄρνιθες δροσερῶν μητέρες ὀρταλίχων <span class="title">AP</span>5.291 (Agath.); ὀ. χελιδόσι <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>5.579</span> ; <b class="b2">young animal</b>, <span class="bibl">S.<span class="title">Fr.</span>793</span> (anap.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 13:35, 28 June 2020
English (LSJ)
ὁ, Dim. of ὀρταλίς,
A chick, Theoc.13.12 ; Boeot. for ἀλεκτρυών, acc. to Stratt.47.4, cf. Ar.Ach.871 et Sch. 2 generally, young bird, A.Ag.54 (anap.); ὄρνιθες δροσερῶν μητέρες ὀρταλίχων AP5.291 (Agath.); ὀ. χελιδόσι Opp.H.5.579 ; young animal, S.Fr.793 (anap.).
German (Pape)
[Seite 387] ὁ, = ὀρταλίς; Aesch. Ag. 54; Ar. Av. 836, die Küchlein, wo der Schol. bemerkt, daß böotisch so die Hähne hießen; vgl. Strattis bei Ath. XIV, 622 a; Theocr. 13, 12; Nic. Al. 165 u. a. sp. D., wie Archi. 26 (IX, 346).
Greek (Liddell-Scott)
ὀρτάλῐχος: [ᾰ], ὁ, = ὀρταλίς, ὀρνίθιον, Θεόκρ. 13. 12· - Βοιωτικ. ἀντὶ ἀλεκτρυών, κατὰ τὸν Στράττιν ἐν «Φοινίσσαις» 3, πρβλ. Ἀριστοφ. Ἀχ. 871, καὶ αὐτόθι Σχόλ. 2) καθόλου νεοσσός, νέον πτηνόν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 54· ὀρτ. χελιδόσι Ὀππ. Ἁλ. 5. 579· νέον, μικρὸν τὴν ἡλικίαν ζῷον, Σοφ. Ἀποσπ. 962.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
jeune oiseau, poussin.
Étymologie: DELG pê ὄρνυμαι « qui tente de se soulever, de voler ».
Greek Monolingual
ὀρτάλιχος, ὁ (ΑΜ)
1. υποκορ. του ορταλίς.
2. νεοσσός
3. νεογνό ζώου
4. (βοιωτ. τ.) αλεκτρυών, πετεινός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀρταλίς + εκφραστικό επίθημα -ιχος (πρβλ. κόψιχος)].
Greek Monotonic
ὀρτάλῐχος: [ᾰ], ὁ, κλωσσόπουλο, κοτοπουλάκι, σε Αριστοφ., Θεόκρ.· γενικά, νεοσσός, νεαρό πουλί, σε Αισχύλ. (Βοιωτ. λέξη).
Russian (Dvoretsky)
ὀρτάλῐχος: (ᾰ) ὁ1) цыпленок Theocr.;
2) птенец Aesch.;
3) детеныш Soph.
Middle Liddell
ὀρτά˘λῐχος, ὁ,
a chick, chicken, Ar., Theocr.:— generally, a young bird, Aesch. Boeot. word.
