δυσπαρηγόρητος: Difference between revisions
ἐξέστω Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν → let the Clazomenians be permitted to behave disgracefully (Aelian, Varia Historia 2.15)
(2) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dysparigoritos | |Transliteration C=dysparigoritos | ||
|Beta Code=dusparhgo/rhtos | |Beta Code=dusparhgo/rhtos | ||
|Definition=ον, = sq., <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> ἐπιθυμία <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>16.7.4</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> | |Definition=ον, = sq., <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> ἐπιθυμία <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>16.7.4</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> [[inconsolable]], Plu.2.74e; <b class="b2">admitting no consolation</b>, συμφορά <span class="bibl">Phalar.<span class="title">Ep.</span>144.1</span>; <b class="b2">hard to soothe</b>, ἄλγημα Herod.Med. ap. <span class="bibl">Aët.9.2</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:10, 28 June 2020
English (LSJ)
ον, = sq.,
A ἐπιθυμία J.AJ16.7.4. II inconsolable, Plu.2.74e; admitting no consolation, συμφορά Phalar.Ep.144.1; hard to soothe, ἄλγημα Herod.Med. ap. Aët.9.2.
German (Pape)
[Seite 686] schwer zu trösten; Cic. Fam. 4, 3; καὶ δυσανάκλητος Plut. ad. et amic. discr. 52.
Greek (Liddell-Scott)
δυσπαρηγόρητος: -ον, τῷ ἑπομ., Πλούτ. 2. 74Ε.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à consoler, inconsolable.
Étymologie: δυσ-, παρηγορέω.
Spanish (DGE)
-ον
difícil de calmar, de aplacar ref. sentimientos fuertes, una pasión amorosa, I.AI 16.206, χαλεπαὶ ζηλοτυπίαι καὶ δυσπαρηγόρητοι φιλονεικίαι fuertes envidias y rivalidades enconadas Ph.2.304, ref. una persona presa de la ira, Plu.2.74e
•para el que es difícil hallar consuelo, difícil de aliviar πένθος IG 12(7).239.22 (Minoa I/II d.C.), συμφορὰ δ. καὶ βαρυτέρα ἢ ὥστε λόγοις ἐπικουφισθῆναι Phalar.Ep.144, ἄλγημα Herod.Med. en Aët.9.2
•de pers. inconsolable δυσπαρηγόρητοι καὶ βαρυπενθεῖς Basil.M.31.260B.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α δυσπαρηγόρητος, -ον)
απαρηγόρητος
αρχ.
1. αυτός που δύσκολα ησυχάζει
2. (για πόνο) αυτός που δύσκολα καταπραΰνεται.
Russian (Dvoretsky)
δυσπαρηγόρητος: не внемлющий утешениям, безутешный Plut.
