ἀλέτης: Difference between revisions
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
(nl) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aletis | |Transliteration C=aletis | ||
|Beta Code=a)le/ths | |Beta Code=a)le/ths | ||
|Definition=ου, ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ου, ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[grinder]], ὄνος <span class="title">GDI</span>4992 (Gortyn, V B.C.), cf. <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span> 1.5.5</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 11:15, 29 June 2020
English (LSJ)
ου, ὁ,
A grinder, ὄνος GDI4992 (Gortyn, V B.C.), cf. X.An. 1.5.5.
German (Pape)
[Seite 93] ὁ, der Müller, Ath. XIV, 618 d., l. d.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλέτης: -ου, ὁ, ὁ ἀλέθων, ἴδε ἐν λ. ὄνος VII, 2.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj.
ὄνος ἀλέτης, pierre meulière.
Étymologie: ἀλέω.
Spanish (DGE)
-ου
1 apto para moler, que sirve como muela ὄνος ICr.4.75b.7 (Gortina V a.C.), X.An.1.5.5, IG 12(5).872.53 (Tenos IV a.C.).
2 subst. ὁ ἀ. molinero, PHib.268 (III a.C.), BGU 2425.24 (I a.C.), POxy.3169.91 (II/III d.C.), PSI XXI Congr.12.2.32, 5.6, 7 (III d.C.).
Greek Monolingual
ἀλέτης, ο (Α) ἀλῶ
1. αυτός που αλέθει
2. ο χρήσιμος στο άλεσμα
3. φρ. «ὄνος ἀλέτης» — μυλόπετρα, η επάνω, η περιστρεφόμενη πέτρα του μύλου (βλ. και λ. όνος).
Greek Monotonic
ἀλέτης: -ου, ὁ (ἀλέω), αυτός που αλέθει, βλ. ὄνος II. 2.
Russian (Dvoretsky)
ἀλέτης: ου (ᾰ) adj. m мелющий, размалывающий: ὄνος ἀ. Xen. верхний мельничный камень.
Middle Liddell
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀλέτης -ου ἀλέω als adj. die maalt, alleen in. ὄνος ἀ. ‘maalezel’, d.w.z. molensteen Xen. An. 1.5.5.
