σηψιδακής: Difference between revisions
From LSJ
οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν → for great feeders and heavy drinkers are alone esteemed as men by the barbarians
(4) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sipsidakis | |Transliteration C=sipsidakis | ||
|Beta Code=shyidakh/s | |Beta Code=shyidakh/s | ||
|Definition=ές, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ές, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[causing mortification by its bite]], φαλάγγιον Pl. ap. <span class="bibl">Arist.<span class="title">Top.</span>140a4</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 18:35, 30 June 2020
English (LSJ)
ές,
A causing mortification by its bite, φαλάγγιον Pl. ap. Arist.Top.140a4.
German (Pape)
[Seite 876] ές, durch den Biß Fäulniß verursachend, φαλάγγιον, Plat. bei Arist. top. 6, 2.
Greek (Liddell-Scott)
σηψῐδᾰκής: -ές, ὁ ἐπιφέρων σῆψιν διὰ τοῦ δήγματος, φαρμακερός, Πλάτων παρ’ Ἀριστ. ἐν Τοπ. 6. 2, 4.
Greek Monolingual
-ές, Α
(για ερπετά) αυτός που προκαλεί σήψη με το δήγμα του.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σῆψις + -δακής (< δάκος, τὸ, «δάγκωμα» < δάκνω), πρβλ. λαιμο-δακής, σαρκο-δακής].
Russian (Dvoretsky)
σηψῐδακής: 2, v. l. σηψῐδακίς причиняющий своим укусом нагноение (τό φαλάγγιον Arst.).
