κοιλόσταθμος: Difference between revisions
γραμματική ἐστιν ἐμπειρία τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ συγγραφεῦσιν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λεγομένων → grammar is a practical knowledge of the usage of poets and writers of prose
m (Text replacement - " . ." to "…") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=koilostathmos | |Transliteration C=koilostathmos | ||
|Beta Code=koilo/staqmos | |Beta Code=koilo/staqmos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">with coffered ceilings, panelled</b>, <b class="b3">οἶκοι</b> ib.<span class="bibl"><span class="title">Hg.</span>1.4</span>; θυρίδας κοιλοστάθμους <span class="bibl"><span class="title">PPetr.</span>3p.143</span> (iii B.C.):—Subst. κοιλό-σταθμος, ὁ, | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">with coffered ceilings, panelled</b>, <b class="b3">οἶκοι</b> ib.<span class="bibl"><span class="title">Hg.</span>1.4</span>; θυρίδας κοιλοστάθμους <span class="bibl"><span class="title">PPetr.</span>3p.143</span> (iii B.C.):—Subst. κοιλό-σταθμος, ὁ, [[coffered ceiling]], τὸν κ. τοῦ ναοῦ… ποιῆσαι <span class="title">IG</span>11(2).287<span class="title">A</span>96 (Delos, iii B.C.):—also κοιλό-σταθμον, τό, ib.<span class="title">B</span> 146.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 21:40, 30 June 2020
English (LSJ)
ον,
A with coffered ceilings, panelled, οἶκοι ib.Hg.1.4; θυρίδας κοιλοστάθμους PPetr.3p.143 (iii B.C.):—Subst. κοιλό-σταθμος, ὁ, coffered ceiling, τὸν κ. τοῦ ναοῦ… ποιῆσαι IG11(2).287A96 (Delos, iii B.C.):—also κοιλό-σταθμον, τό, ib.B 146.
German (Pape)
[Seite 1467] mit gewölbter Decke, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κοιλόσταθμος: -ον, ἔχων θολωτὴν στέγην, θολωτός, Ἑβδ. (Ἀγγαῖος Α΄, 4).
French (Bailly abrégé)
ον,
plafonné de planches recourbées, lambrissé, LXX Agg. 1.4.
Étymologie: κοῖλος, σταθμός.
Greek Monolingual
κοιλόσταθμος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει φατνωτή, θολωτή στέγη, ο θολωτός
2. (το αρσ. και το ουδ. ως ουσ.) ὁ κοιλόσταθμος και τὸ κοιλόσταθμον
θολωτή στέγη, φατνωτή οροφή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοῖλος + στάθμη «κανόνας του ξυλουργού»].
