θημών: Difference between revisions
τὸ ἀγαθὸν αἱρετόν· τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν· τὸ δ' ἀρεστὸν ἐπαινετόν· τὸ δ' ἐπαινετὸν καλόν → what is good is chosen, what is chosen is approved, what is approved is admired, what is admired is beautiful
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thimon | |Transliteration C=thimon | ||
|Beta Code=qhmw/n | |Beta Code=qhmw/n | ||
|Definition=ῶνος, ὁ, (τίθημι) <span class="sense" | |Definition=ῶνος, ὁ, (τίθημι) <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[heap]], ἠΐων θημῶνα… καρφαλέων <span class="bibl">Od.5.368</span>; θ. ἀχύρων <span class="bibl">Arist.<span class="title">Mete.</span>344a26</span>; θημῶνα νηῆσαι <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>4.496</span>, cf. Ph. ap. <span class="bibl">Eus.<span class="title">PE</span>8.7</span>: pl., <span class="bibl">Ph.2.97</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 21:27, 10 December 2020
English (LSJ)
ῶνος, ὁ, (τίθημι) A heap, ἠΐων θημῶνα… καρφαλέων Od.5.368; θ. ἀχύρων Arist.Mete.344a26; θημῶνα νηῆσαι Opp.H.4.496, cf. Ph. ap. Eus.PE8.7: pl., Ph.2.97.
German (Pape)
[Seite 1208] ῶνος, ὁ, das Zusammengelegte (τίθημι), der Haufen, nach Eust. eigtl. vom Korn, ἠΐων καρφαλέων Od. 5, 368; ἀχύρων Arist. Meteor. 1, 7, Sp., wie Opp. H. 4, 496. Vgl. θωμός.
Greek (Liddell-Scott)
θημών: -ῶνος, ὁ (τίθημι) ὡς τὸ θωμός, σωρός, ὡς δ’ ἄνεμος ζαὴς ἠΐων θημῶνα τινάξῃ καρφαλέων Ὀδ. Ε.368· θ. ἀχύρων Ἀριστ. μετεωρ. 1. 7, 5· θημῶνα νηῆσαι Ὀππ. Ἁλ. 4. 496, πρβλ. Φίλωνα 2. 629.
French (Bailly abrégé)
όνος (ὁ) :
tas de blé, meule de paille.
Étymologie: R. Θε, poser, placer, v. τίθημι.
Greek Monolingual
θημών, ὁ (Α)
σωρός («ὡς δ' ἄνεμος ζαὴς ἠΐων θημῶνα τινάξῃ καρφαλέων», Ομ. Οδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τίθημι. Η αρχική σημασία «σωρός» εξειδικεύθηκε πολύ νωρίς σε «σωρός από θερισμένα στάχια»].
Greek Monotonic
θημών: -ῶνος, ὁ (τίθημι), σωρός, σε Ομήρ. Οδ.
Russian (Dvoretsky)
θημών: ώνος ὁ куча, груда (ἠΐων καρφαλέων Hom.; ἀχύρων Arst.).
