μεγαλοφυΐα: Difference between revisions

From LSJ

Κόλαζε τὸν πονηρόν, ἄνπερ δυνατὸς ᾖς → Malum castiga, maxime si sis potens → Den Schurken strafe, wenn du dazu fähig bist

Menander, Monostichoi, 278
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=megalofyia
|Transliteration C=megalofyia
|Beta Code=megalofui/+a
|Beta Code=megalofui/+a
|Definition=ἡ, <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[nobleness of nature]], <span class="bibl">Iamb.<span class="title">VP</span>23.103</span> (pl.), Phlp.in de An.529.14, Hsch. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> [[genius]], [[talent]], Longin.13.2,36.4, <span class="bibl">Apollod.<span class="title">Poliorc.</span>138.16</span>.</span>
|Definition=ἡ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[nobleness of nature]], <span class="bibl">Iamb.<span class="title">VP</span>23.103</span> (pl.), Phlp.in de An.529.14, Hsch. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[genius]], [[talent]], Longin.13.2,36.4, <span class="bibl">Apollod.<span class="title">Poliorc.</span>138.16</span>.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 15:00, 30 December 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μεγᾰλοφῠΐα Medium diacritics: μεγαλοφυΐα Low diacritics: μεγαλοφυΐα Capitals: ΜΕΓΑΛΟΦΥΪΑ
Transliteration A: megalophyḯa Transliteration B: megalophuia Transliteration C: megalofyia Beta Code: megalofui/+a

English (LSJ)

ἡ, A nobleness of nature, Iamb.VP23.103 (pl.), Phlp.in de An.529.14, Hsch. II genius, talent, Longin.13.2,36.4, Apollod.Poliorc.138.16.

German (Pape)

[Seite 108] ἡ, große, edle Natur, Sp., wie Iambl.; auch = Erhabenheit im Ausdruck, Longin. 13, 12.

Greek (Liddell-Scott)

μεγᾰλοφυΐα: ἡ, ἡ μεγάλη εὐφυΐα, Ἰάμβλιχ. ἐν βίῳ Πυθ. 103, Ἡσύχ.

Greek Monolingual

η (ΑM μεγαλοφυΐα) μεγαλοφυής
η ιδιότητα του μεγαλοφυούς, εξαιρετικό πνεύμα, μεγάλη διάνοια, δαιμόνιος νους
νεοελλ.
1. η υψηλότερη μορφή ανάπτυξης τών πνευματικών ικανοτήτων του ατόμου, που ενσαρκώνονται σε δημιουργήματα, επιτεύγματα και ενέργειες θαυμαστής πρωτοτυπίας, εξαιρετικής αξίας και ιστορικής σημασίας
2. το πρόσωπο που είναι προικισμένο με τις ιδιότητες αυτές
μσν.-αρχ.
τιμητικός τίτλος.