προσανάκλιμα: Difference between revisions

From LSJ

συνερκτικός γάρ ἐστι καὶ περαντικός, καὶ γνωμοτυπικὸς καὶ σαφὴς καὶ κρουστικός, καταληπτικός τ' ἄριστα τοῦ θορυβητικοῦ → he's intimidative, penetrative, aphoristically originative, clear and aggressive, and superlatively terminative of the obstreperative

Source
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=prosanaklima
|Transliteration C=prosanaklima
|Beta Code=prosana/klima
|Beta Code=prosana/klima
|Definition=ατος, τό, <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[that on which one leans]], AP7.407 (Diosc.).</span>
|Definition=ατος, τό, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[that on which one leans]], AP7.407 (Diosc.).</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 21:50, 30 December 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: προσανάκλῐμα Medium diacritics: προσανάκλιμα Low diacritics: προσανάκλιμα Capitals: ΠΡΟΣΑΝΑΚΛΙΜΑ
Transliteration A: prosanáklima Transliteration B: prosanaklima Transliteration C: prosanaklima Beta Code: prosana/klima

English (LSJ)

ατος, τό, A that on which one leans, AP7.407 (Diosc.).

German (Pape)

[Seite 749] τό, das, woran man sich lehnt od. stützt, ἐρώτων Diosc. 25 (VII, 407).

Greek (Liddell-Scott)

προσανάκλῐμα: τό, τὸ ἐφ’ οὗ τις ἀνακλίνεται, στηρίζεται, Ἀνθ. Π. 7. 407.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
point d’appui.
Étymologie: προσανακλίνομαι.

Greek Monolingual

-ίματος, τὸ, Α προσανακλίνω
αυτό στο οποίο στηρίζεται κανείς («ἥδιστον φιλέουσι νέοις προσανάκλιμα ἐρώτων Σαπφώ», Ανθ. Παλ.).

Greek Monotonic

προσανάκλῐμα: τό, αυτό πάνω στο οποίο στηρίζεται κάποιος, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

προσανάκλῐμα: ατος τό подпора, опора Anth.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

προσανάκλιμα -ατος, τό [προσανακλίνω] rustpunt:. νέοις π. ἐρώτων voor jonge mannen een rustpunt in hun liefde AP 7.407.1.

Middle Liddell

προσ-ανάκλῐμα, ατος, τό,
that on which one leans, Anth.