βουκέφαλος: Difference between revisions
Ὡς οὐδὲν ἡ μάθησις, ἂν μὴ νοῦς παρῇ → Quam nihil est disciplina, ni mens → Wie wenig taugt das Lernen, wenn Begabung fehlt
m (Text replacement - " " to "") |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=voukefalos | |Transliteration C=voukefalos | ||
|Beta Code=bouke/falos | |Beta Code=bouke/falos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[bull-headed]], epith. of Thessalian horses, τὸν βουκέφαλον καὶ κοππατίαν <span class="bibl">Ar.<span class="title">Fr.</span>42</span>, cf. <span class="bibl">41</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> = [[τρίβολος]], Ps.-Dsc. 4.15. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[bull-headed]], epith. of Thessalian horses, τὸν βουκέφαλον καὶ κοππατίαν <span class="bibl">Ar.<span class="title">Fr.</span>42</span>, cf. <span class="bibl">41</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> = [[τρίβολος]], Ps.-Dsc. 4.15. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[βουκέφαλον]], [[τό]], = foreg., <span class="title">IG</span>2.736<span class="hiitalic">B</span>11, <span class="title">Chron.Lind.</span>C.114.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 15:10, 1 January 2021
English (LSJ)
ον, A bull-headed, epith. of Thessalian horses, τὸν βουκέφαλον καὶ κοππατίαν Ar.Fr.42, cf. 41. 2 = τρίβολος, Ps.-Dsc. 4.15. 3 βουκέφαλον, τό, = foreg., IG2.736B11, Chron.Lind.C.114.
German (Pape)
[Seite 456] ochsenköpfig, Ar. frg. im E. M. 207, 53, eine Art thessal. Pferde; bes. das Leibpferd Alexanders, in macedon. Form βουκεφάλας, Ar. An. 5, 14, 8; Plut. Alex. 61.
Greek (Liddell-Scott)
βουκέφᾰλος: -ον, ὁ ἔχων βοὸς κεφαλήν· ἐπιθ. θεσσαλικῶν τινων ἵππων, τὸν βουκέφαλον καὶ κοππατίαν Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 135·- Βουκεφάλας, γεν. -ᾱ, ὁ ἵππος τοῦ μεγάλου Ἀλεξάνδρου, Στράβ. 698, Πλούτ. Ἀλεξ. 61.
Greek Monolingual
ο (Α βουκέφαλος)
νεοελλ.
αυτός που έχει μεγάλο κεφάλι, ο κεφάλας
αρχ.
1. επίθ. άλογο της Θεσσαλίας με μεγάλο κεφάλι
2. ως ουσ. το βουκέφαλον.
Greek Monotonic
βουκέφᾰλος: -ον (κεφαλή), αυτός που έχει κεφάλι βοδιού· επίθ. των Θεσσαλικών αλόγων, σε Αριστοφ.· Βουκεφάλας, γεν. -α, το άλογο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
βουκέφᾰλος: ὁ букефал, «быкоголовый» (порода фессалийских лошадей) Arph.