ωφελώ: Difference between revisions

From LSJ

Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut

Menander, Monostichoi, 234
(47c)
 
m (Text replacement - "οῡμαι" to "οῦμαι")
Line 1: Line 1:
{{grml
{{grml
|mltxt=ὠφελῶ, -έω, ΝΜΑ<br /><b>1.</b> [[παρέχω]] [[ωφέλεια]], [[κάνω]] καλό σε κάποιον, [[βοηθώ]], [[εξυπηρετώ]] (α. «οι διακοπές τον ωφέλησαν πολύ» β. «τὰ [[μηδέν]] ὠφελοῡντα μὴ πόνει [[μάτην]]», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μέσ.</b> <i>ωφελούμαι</i> και <i>ὠφελοῡμαι</i>, -<i>έομαι</i><br />έχω ώφελος, έχω [[συμφέρον]], [[κερδίζω]] (α. «βγήκε ωφελημένος από την όλη [[κατάσταση]]» β. «ἡ [[πόλις]] οὐκ ὠφελείται ἐν τῷ τοιῷδε», <b>Θουκ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὄφελος]] (<span style="color: red;"><</span> [[ὀφέλλω]] [II] «[[αυξάνω]], [[επιτείνω]], [[τιμώ]]»). Το αρκτικό μακρό [[φωνήεν]] <i>ω</i>- του ρήματος οφείλεται στην [[επίδραση]] τών συνθέτων σε -<i>ωφελής</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>κοιν</i>-<i>ωφελής</i>, <i>οικ</i>-<i>ωφελής</i>) της λ. <i>όφελος</i>].
|mltxt=ὠφελῶ, -έω, ΝΜΑ<br /><b>1.</b> [[παρέχω]] [[ωφέλεια]], [[κάνω]] καλό σε κάποιον, [[βοηθώ]], [[εξυπηρετώ]] (α. «οι διακοπές τον ωφέλησαν πολύ» β. «τὰ [[μηδέν]] ὠφελοῡντα μὴ πόνει [[μάτην]]», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μέσ.</b> <i>ωφελούμαι</i> και <i>ὠφελοῦμαι</i>, -<i>έομαι</i><br />έχω ώφελος, έχω [[συμφέρον]], [[κερδίζω]] (α. «βγήκε ωφελημένος από την όλη [[κατάσταση]]» β. «ἡ [[πόλις]] οὐκ ὠφελείται ἐν τῷ τοιῷδε», <b>Θουκ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὄφελος]] (<span style="color: red;"><</span> [[ὀφέλλω]] [II] «[[αυξάνω]], [[επιτείνω]], [[τιμώ]]»). Το αρκτικό μακρό [[φωνήεν]] <i>ω</i>- του ρήματος οφείλεται στην [[επίδραση]] τών συνθέτων σε -<i>ωφελής</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>κοιν</i>-<i>ωφελής</i>, <i>οικ</i>-<i>ωφελής</i>) της λ. <i>όφελος</i>].
}}
}}

Revision as of 16:44, 26 March 2021

Greek Monolingual

ὠφελῶ, -έω, ΝΜΑ
1. παρέχω ωφέλεια, κάνω καλό σε κάποιον, βοηθώ, εξυπηρετώ (α. «οι διακοπές τον ωφέλησαν πολύ» β. «τὰ μηδέν ὠφελοῡντα μὴ πόνει μάτην», Αισχύλ.)
2. μέσ. ωφελούμαι και ὠφελοῦμαι, -έομαι
έχω ώφελος, έχω συμφέρον, κερδίζω (α. «βγήκε ωφελημένος από την όλη κατάσταση» β. «ἡ πόλις οὐκ ὠφελείται ἐν τῷ τοιῷδε», Θουκ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄφελος (< ὀφέλλω [II] «αυξάνω, επιτείνω, τιμώ»). Το αρκτικό μακρό φωνήεν ω- του ρήματος οφείλεται στην επίδραση τών συνθέτων σε -ωφελής (πρβλ. κοιν-ωφελής, οικ-ωφελής) της λ. όφελος].