λυγμός: Difference between revisions
ἔχεις δὲ τῶν κάτωθεν ἐνθάδ᾽ αὖ θεῶν ἄμοιρον, ἀκτέριστον, ἀνόσιον νέκυν → and you have kept here something belonging to the gods below, a corpse deprived, unburied, unholy | but keepest in this world one who belongs to the gods infernal, a corpse unburied, unhonoured, all unhallowed
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ο (AM [[λυγμός]])<br />[[σπασμός]] του διαφράγματος υπό την [[επίδραση]] ψυχικού πόνου, ο [[οποίος]] ακολουθείται από απότομη και θορυβώδη [[εξαγωγή]] του αέρα που υπάρχει στον θώρακα<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />[[λόξυγγας]] («λυγμῷ τὴν φωνὴν ἀνεκόπη», <b>Ιώσ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>λυγ</i>- του [[λύζω]] «έχω λόξυγγα, [[βγάζω]] λυγμό» <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>μός</i> ( | |mltxt=ο (AM [[λυγμός]])<br />[[σπασμός]] του διαφράγματος υπό την [[επίδραση]] ψυχικού πόνου, ο [[οποίος]] ακολουθείται από απότομη και θορυβώδη [[εξαγωγή]] του αέρα που υπάρχει στον θώρακα<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />[[λόξυγγας]] («λυγμῷ τὴν φωνὴν ἀνεκόπη», <b>Ιώσ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>λυγ</i>- του [[λύζω]] «έχω λόξυγγα, [[βγάζω]] λυγμό» <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>μός</i> ([[πρβλ]]. [[κράζω]]: <i>κραγμός</i>)]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''λυγμός:''' ὁ икота Arst., Plut. | |elrutext='''λυγμός:''' ὁ икота Arst., Plut. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:35, 23 August 2021
English (LSJ)
ὁ, (λύζω) A = λύγξ (B), Hp.Aph.5.3, Arist.Pr.961b9,963a38 (pl.), Nic.Th.434 (pl.), J.BJ6.2.2. II = ὀλολυγμός, Suid.; = θρῆνος, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
λυγμός: -οῦ, ὁ, (λύζω) = λύγξ, (ἡ), Ἱππ. Ἀφ. 1252, Ἀριστ. Προβλ. 33. 1 καὶ 17· ἐν τῷ πληθ., Νικ. Θηρ. 434.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
hoquet.
Étymologie: R. Λυγ, cf. λύγξ².
Greek Monolingual
ο (AM λυγμός)
σπασμός του διαφράγματος υπό την επίδραση ψυχικού πόνου, ο οποίος ακολουθείται από απότομη και θορυβώδη εξαγωγή του αέρα που υπάρχει στον θώρακα
μσν.-αρχ.
λόξυγγας («λυγμῷ τὴν φωνὴν ἀνεκόπη», Ιώσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. λυγ- του λύζω «έχω λόξυγγα, βγάζω λυγμό» + κατάλ. -μός (πρβλ. κράζω: κραγμός)].
Russian (Dvoretsky)
λυγμός: ὁ икота Arst., Plut.
