θανατόεις: Difference between revisions

From LSJ

Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut

Menander, Monostichoi, 234
m (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(\[\[πρβλ\]\]\. )(<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>), (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>), (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\...)
Tags: Mobile edit Mobile web edit
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=[[θανατόεις]], -εσσα, -εν (Α)<br />ο [[θανάσιμος]] («θανατόεντα ἁμαρτήματα», <b>Σοφ.</b>)·<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[θάνατος]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] <i>–όεις</i> ([[πρβλ]]. <i>βρυ</i>-<i>όεις</i>, <i>δρυ</i>-<i>όεις</i>, <i>ζακρυ</i>-<i>όεις</i>)].
|mltxt=[[θανατόεις]], -εσσα, -εν (Α)<br />ο [[θανάσιμος]] («θανατόεντα ἁμαρτήματα», <b>Σοφ.</b>)·<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[θάνατος]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] <i>–όεις</i> ([[πρβλ]]. [[βρυόεις]], [[δρυόεις]], [[ζακρυόεις]])].
}}
}}
{{lsm
{{lsm

Revision as of 17:29, 23 August 2021

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θᾰνᾰτόεις Medium diacritics: θανατόεις Low diacritics: θανατόεις Capitals: ΘΑΝΑΤΟΕΙΣ
Transliteration A: thanatóeis Transliteration B: thanatoeis Transliteration C: thanatoeis Beta Code: qanato/eis

English (LSJ)

εσσα, εν, A deadly, ἁμαρτήματα S. Ant.1262 (lyr.); μόρος E.IA1288 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 1186] εσσα, εν, = θανάσιμος; ἁμαρτήματα Soph. Ant. 1248; πόρος, der Todespfad, Eur. I. A. 1273.

Greek (Liddell-Scott)

θᾰνᾰτόεις: εσσα, εν, θανάσιμος, ἁμαρτήματα Σοφ. Ἀντ. 1262· μόρος Εὐρ. Ι. Α. 1289.

French (Bailly abrégé)

όεσσα, όεν;
c. θανάσιμος.
Étymologie: θάνατος.

Greek Monolingual

θανατόεις, -εσσα, -εν (Α)
ο θανάσιμος («θανατόεντα ἁμαρτήματα», Σοφ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θάνατος + επίθημα –όεις (πρβλ. βρυόεις, δρυόεις, ζακρυόεις)].

Greek Monotonic

θᾰνᾰτόεις: -εσσα, -εν, θανάσιμος, σε Σοφ., Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

θᾰνᾰτόεις: όεσσα, όεν, gen. εντος
1) смертельный, причиняющий смерть (ἁμαρτήματα Soph.);
2) смертный, роковой (μόρος Eur.).

Middle Liddell

θᾰνᾰτόεις, εσσα, εν
deadly, Soph., Eur. [from θάνᾰτος]