ἀκρωλένιον: Difference between revisions
Εὔχου δ' ἔχειν τι, κἂν ἔχῃς, ἕξεις φίλους → Opta aliquid habeas: qui habet, is et amicos habet → Zu haben wünsche Hast du, hast du Freunde auch
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)krwle/nion | |Beta Code=a)krwle/nion | ||
|Definition=τό, [[elbow]] of a net, i.e. [[outer angle]] of mesh, <span class="bibl">X.<span class="title">Cyn.</span>2.6</span>, <span class="bibl">Poll.5.29</span>. | |Definition=τό, [[elbow]] of a net, i.e. [[outer angle]] of mesh, <span class="bibl">X.<span class="title">Cyn.</span>2.6</span>, <span class="bibl">Poll.5.29</span>. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ου, τό<br />[[borde o ángulo de la red]] X.<i>Cyn</i>.2.6, 6.9, Poll.5.29, Them.<i>Or</i>.23.297a. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 15: | Line 18: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀκρωλένιον''': τό, τὸ [[ἄκρον]] τοῦ ὤμου, ἡ ἀπόφυσις, ἀκρωμία, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 791· ἐπὶ ἵππου, αἱ ὠμοπλάται, Ξεν. Ἱπ. 1. 11· πρβλ. Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 2. 1, 19· [[οὕτως]] ἀκρώμιον, το, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 780, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 8. 5, 4· πρβλ. Greenhill, Θεόφιλ. 176, 13. | |lstext='''ἀκρωλένιον''': τό, τὸ [[ἄκρον]] τοῦ ὤμου, ἡ ἀπόφυσις, ἀκρωμία, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 791· ἐπὶ ἵππου, αἱ ὠμοπλάται, Ξεν. Ἱπ. 1. 11· πρβλ. Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 2. 1, 19· [[οὕτως]] ἀκρώμιον, το, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 780, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 8. 5, 4· πρβλ. Greenhill, Θεόφιλ. 176, 13. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 12:40, 1 October 2022
English (LSJ)
τό, elbow of a net, i.e. outer angle of mesh, X.Cyn.2.6, Poll.5.29.
Spanish (DGE)
-ου, τό
borde o ángulo de la red X.Cyn.2.6, 6.9, Poll.5.29, Them.Or.23.297a.
German (Pape)
[Seite 85] τό, Spitze des Ellnbogens, Poll. 2, 140. Bei Xen. Equ. 2, 7 bedeutet es Netzessaum u. ist wohl in ἀκρολίνιον zu ändern, obwohl Poll. 5, 29 es auch ἄρκυος μέρος erkl.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκρωλένιον: τό, τὸ ἄκρον τοῦ ὤμου, ἡ ἀπόφυσις, ἀκρωμία, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 791· ἐπὶ ἵππου, αἱ ὠμοπλάται, Ξεν. Ἱπ. 1. 11· πρβλ. Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 2. 1, 19· οὕτως ἀκρώμιον, το, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 780, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 8. 5, 4· πρβλ. Greenhill, Θεόφιλ. 176, 13.
Greek Monolingual
ἀκρωλένιον, το (Α)
1. το άκρο της ωλένης, ο αγκώνας
2. η άκρη ή εξωτερική γωνία του κυνηγετικού διχτύου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρ(ο)- (Ι) + ὠλένη.
Russian (Dvoretsky)
ἀκρωλένιον: τό досл. локтевой сгиб, перен. край сети (Xen. - v.l. ἀκρολίνιον).
