εὔποτμος: Difference between revisions
ἀμείνω δ' αἴσιμα πάντα (Odyssey VII.310 / XV.71) → all things are better in moderation
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1090.png Seite 1090]] mit glücklichem Loose, glücklich, [[αἰών]] Aesch. Ag. 237; superl., Soph. frg. 146; in Prosa nur Plut., εὐποτμότερος de adul. et am. discr. 23. – Adv. εὐπότμως, VLL. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1090.png Seite 1090]] mit glücklichem Loose, glücklich, [[αἰών]] Aesch. Ag. 237; superl., Soph. frg. 146; in Prosa nur Plut., εὐποτμότερος de adul. et am. discr. 23. – Adv. εὐπότμως, VLL. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />heureux;<br /><i>Cp.</i> εὐποτμότερος.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[πότμος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὔποτμος''': -ον, [[εὐτυχής]], αἰών Αἰσχύλ. Ἀγ. 245· εὐποτμότατε Σοφ. Ἀποσπ. 146, πρβλ. Πλούτ. 2. 58D. - Ἐππίρρ. εὐπότμως, εὐτυχῶς, Μουσώνιος 176, Σουΐδ., Ἡσύχ., Φώτ. | |lstext='''εὔποτμος''': -ον, [[εὐτυχής]], αἰών Αἰσχύλ. Ἀγ. 245· εὐποτμότατε Σοφ. Ἀποσπ. 146, πρβλ. Πλούτ. 2. 58D. - Ἐππίρρ. εὐπότμως, εὐτυχῶς, Μουσώνιος 176, Σουΐδ., Ἡσύχ., Φώτ. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 19:45, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, happy, prosperous, αἰών A.Ag.246 (lyr.); δύνασις -οτάτα μελέων S. Fr.568, cf. Plu.2.58d (Comp.); of trees, flourishing, Sever. ap. Orib. 9.17.2 (Comp.). Adv. -μως Epist.Anaximen. ap. D.L.2.4, Muson. Fr.17p.93H.
German (Pape)
[Seite 1090] mit glücklichem Loose, glücklich, αἰών Aesch. Ag. 237; superl., Soph. frg. 146; in Prosa nur Plut., εὐποτμότερος de adul. et am. discr. 23. – Adv. εὐπότμως, VLL.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
heureux;
Cp. εὐποτμότερος.
Étymologie: εὖ, πότμος.
Greek (Liddell-Scott)
εὔποτμος: -ον, εὐτυχής, αἰών Αἰσχύλ. Ἀγ. 245· εὐποτμότατε Σοφ. Ἀποσπ. 146, πρβλ. Πλούτ. 2. 58D. - Ἐππίρρ. εὐπότμως, εὐτυχῶς, Μουσώνιος 176, Σουΐδ., Ἡσύχ., Φώτ.
Greek Monolingual
εὔποτμος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει καλή τύχη, καλή μοίρα, ο ευτυχής
2. (για δέντρα) θαλερός, φουντωτός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + πότμος.
Greek Monotonic
εὔποτμος: -ον, ευτυχισμένος, επιτυχημένος, ευημερών, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
εὔποτμος: счастливый, блаженный (αἰών Aesch.; διά τι Plut.).
Middle Liddell
εὔ-ποτμος, ον
happy, prosperous, Aesch.
