καταθρηνέω: Difference between revisions
From LSJ
ὑποκατακλίνομαι τοῦ εὶς πλέον ἐναντιοῦσθαι → desist from further opposition;
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=-ῶ :<br />pleurer sur, déplorer.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[θρηνέω]]. | |btext=-ῶ :<br />pleurer sur, déplorer.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[θρηνέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κατα-θρηνέω bejammeren, bewenen. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''καταθρηνέω:'''<br /><b class="num">1)</b> [[плакать]] (ἐπὶ τύμβῳ Eur.);<br /><b class="num">2)</b> [[оплакивать]] (τὴν τελευτήν τινος Diod.; ἀποθνήσκοντας Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''καταθρηνέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[κλαίω]], [[μοιρολογώ]], [[θρηνώ]], σε Ευρ. | |lsmtext='''καταθρηνέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[κλαίω]], [[μοιρολογώ]], [[θρηνώ]], σε Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''καταθρηνέω''': ἐπιτεταμ. τοῦ θρηνῶ, [[κλαίω]], Εὐρ. Ἠλ. 1326· μετ’ αἰτ., Διόδ. 17. 118, Ἀππ. Καρχηδ. 81. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=fut. ήσω<br />to [[bewail]], [[lament]], [[mourn]], Eur. | |mdlsjtxt=fut. ήσω<br />to [[bewail]], [[lament]], [[mourn]], Eur. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:30, 2 October 2022
English (LSJ)
bewail, E.El.1326 (anap.), prob. in Phld.Mort.24: c. acc., τὴν Ἀλεξάνδρου τελευτήν D.S.17.118; ἀποθνῄσκοντας Plu.2.1103a; ἑαυτούς App.Pun.81.
German (Pape)
[Seite 1349] beklagen, beweinen; ἐπὶ τύμβῳ Eur. El. 1326; τινά, D. Sic. 17, 118; Plut. u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
pleurer sur, déplorer.
Étymologie: κατά, θρηνέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατα-θρηνέω bejammeren, bewenen.
Russian (Dvoretsky)
καταθρηνέω:
1) плакать (ἐπὶ τύμβῳ Eur.);
2) оплакивать (τὴν τελευτήν τινος Diod.; ἀποθνήσκοντας Plut.).
Greek Monotonic
καταθρηνέω: μέλ. -ήσω, κλαίω, μοιρολογώ, θρηνώ, σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
καταθρηνέω: ἐπιτεταμ. τοῦ θρηνῶ, κλαίω, Εὐρ. Ἠλ. 1326· μετ’ αἰτ., Διόδ. 17. 118, Ἀππ. Καρχηδ. 81.
