κελαδῆτις: Difference between revisions
From LSJ
Ἴσος ἴσθι πᾶσι, κἂν ὑπερέχῃς τῷ βίῳ → Quamvis superior sorte, da te aequum omnibus → Sei allen gleich, auch wenn du reicher bist
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ιδος<br /><i>adj. f.</i><br />sonore, retentissant.<br />'''Étymologie:''' [[κελαδέω]]. | |btext=ιδος<br /><i>adj. f.</i><br />sonore, retentissant.<br />'''Étymologie:''' [[κελαδέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κελαδῆτις, gen. -δος [κέλαδος] welluidend. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κελᾰδῆτις:''' ῐδος adj. f звучная, певучая ([[γλῶσσα]] Pind.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''κελᾰδῆτις:''' -ιδος, ἡ, αυτή που ηχεί [[δυνατά]], σε Πίνδ. | |lsmtext='''κελᾰδῆτις:''' -ιδος, ἡ, αυτή που ηχεί [[δυνατά]], σε Πίνδ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κελᾰδῆτις''': ῐδος, ἡ, [[μεγάλως]] ἠχοῦσα, [[γλῶσσα]] Πινδ. Ν. 4. 140. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κελᾰδῆτις, ιδος<br />[[loud]]-[[sounding]], Pind. | |mdlsjtxt=κελᾰδῆτις, ιδος<br />[[loud]]-[[sounding]], Pind. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:55, 2 October 2022
English (LSJ)
ιδος, ἡ, loud-sounding, γλῶσσα Pi.N.4.86.
German (Pape)
[Seite 1413] ιδος, ἡ, fem. zu einem nicht vorkommenden κελαδήτης; γλῶσσα, singend, Pind. N. 4, 86.
French (Bailly abrégé)
ιδος
adj. f.
sonore, retentissant.
Étymologie: κελαδέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κελαδῆτις, gen. -δος [κέλαδος] welluidend.
Russian (Dvoretsky)
κελᾰδῆτις: ῐδος adj. f звучная, певучая (γλῶσσα Pind.).
Greek Monolingual
κελαδῆτις, ἡ (Α)
αυτή που ηχεί βαριά, ηχηρή («ἐμὰν γλῶσσαν εὑρέτω κελαδῆτιν», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κέλαδος + επίθημα -ῆτις, -ήτιδος, που απαντά σε θηλ. αντίστοιχων αρσ. σε -ήτης (πρβλ. προφ-ήτης)].
Greek Monotonic
κελᾰδῆτις: -ιδος, ἡ, αυτή που ηχεί δυνατά, σε Πίνδ.
Greek (Liddell-Scott)
κελᾰδῆτις: ῐδος, ἡ, μεγάλως ἠχοῦσα, γλῶσσα Πινδ. Ν. 4. 140.
