ποινοποιός: Difference between revisions
Γάμει δὲ μὴ τὴν προῖκα, τὴν γυναῖκα δέ → Uxorem cape, non dotem, in matrimonium → Nimm bei der Heirat nicht die Mitgift, nimm die Frau
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$4$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, όν :<br />qui punit ; [[αἱ]] ποινοποιοί les furies vengeresses.<br />'''Étymologie:''' [[ποινή]], [[ποιέω]]. | |btext=ός, όν :<br />qui punit ; [[αἱ]] ποινοποιοί les furies vengeresses.<br />'''Étymologie:''' [[ποινή]], [[ποιέω]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=ποινοποιός -όν [ποινή, ποιέω] wraak nemend. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ποινοποιός:''' [[несущий возмездие]], [[воздающий за преступления]]: αἱ ποινοποιοί (sc. θεαί) Luc. богини-карательницы. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-όν, Α<br /><b>1.</b> αυτός που παίρνει [[εκδίκηση]], που επιβάλλει [[τιμωρία]]<br /><b>2.</b> (το θηλ. στον πληθ. ως ουσ.) <i>αἱ ποινοποιοί</i><br />οι θεότητες της εκδίκησης.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ποινή]] <span style="color: red;">+</span> συνδετικό [[φωνήεν]] -<i>ο</i>- <span style="color: red;">+</span> -[[ποιός]]]. | |mltxt=-όν, Α<br /><b>1.</b> αυτός που παίρνει [[εκδίκηση]], που επιβάλλει [[τιμωρία]]<br /><b>2.</b> (το θηλ. στον πληθ. ως ουσ.) <i>αἱ ποινοποιοί</i><br />οι θεότητες της εκδίκησης.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ποινή]] <span style="color: red;">+</span> συνδετικό [[φωνήεν]] -<i>ο</i>- <span style="color: red;">+</span> -[[ποιός]]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:19, 3 October 2022
English (LSJ)
όν, taking vengeance, αἱ π. the avenging goddesses, Ps.Luc. Philopatr.23.
German (Pape)
[Seite 652] Rache, Strafe bereitend, vollziehend, αἱ ποινοποιοί, die Rachegöttinnen, Luc. Philopatr. 23.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui punit ; αἱ ποινοποιοί les furies vengeresses.
Étymologie: ποινή, ποιέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποινοποιός -όν [ποινή, ποιέω] wraak nemend.
Russian (Dvoretsky)
ποινοποιός: несущий возмездие, воздающий за преступления: αἱ ποινοποιοί (sc. θεαί) Luc. богини-карательницы.
Greek (Liddell-Scott)
ποινοποιός: -όν, ὁ ἐκδικῶν, ἐκδίκησιν ἐνεργῶν, αἱ πινοποιοί, αἱ τῆς ἐκδικήσεως θεότητες, Ψευδο-Λουκ. Φιλόπατρ. 23.
Greek Monolingual
-όν, Α
1. αυτός που παίρνει εκδίκηση, που επιβάλλει τιμωρία
2. (το θηλ. στον πληθ. ως ουσ.) αἱ ποινοποιοί
οι θεότητες της εκδίκησης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποινή + συνδετικό φωνήεν -ο- + -ποιός].
