κωδωνόκροτος: Difference between revisions
Ξένους ξένιζε, καὶ σὺ γὰρ ξένος γ' ἔσῃ (μήποτε ξένος γένῃ) → Bene hospiti fac: tu quoque hospes fors eris → Bewirte Gäste, denn auch du bist einmal Gast
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ος;<br />qui fait un bruit de cloches <i>ou</i> de grelots.<br />'''Étymologie:''' [[κώδων]], [[κροτέω]]. | |btext=ος, ος;<br />qui fait un bruit de cloches <i>ou</i> de grelots.<br />'''Étymologie:''' [[κώδων]], [[κροτέω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κωδωνόκροτος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[звенящий своими колокольчиками]] ([[σάκος]] Soph.);<br /><b class="num">2)</b> [[издающий звон]], [[бряцающий]] (κόμποι Eur.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κωδωνόκροτος:''' -ον, αυτός που κουδουνίζει, όπως με κουδούνια, σε Ευρ. | |lsmtext='''κωδωνόκροτος:''' -ον, αυτός που κουδουνίζει, όπως με κουδούνια, σε Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κωδωνό-κροτος, ον<br />[[ringing]], jingling, as with bells, Eur. | |mdlsjtxt=κωδωνό-κροτος, ον<br />[[ringing]], jingling, as with bells, Eur. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:55, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, of or with jingling bells, σάκος S.Fr.859 (lyr.); κ. κόμποι E.Rh.383 (anap.).
German (Pape)
[Seite 1541] od. richtiger mit Ellendt κωδωνοκρότος, mit Glocken, Schellen tönend; σάκος, Soph. frg. 738, ein Schild, am Rande mit Schellen versehen, um dem Feinde Schrecken einzuflößen; κλύε καὶ κόμπους κωδωνοκρότους Eur. Rhes. 383, kann auch Trompetengeschmetter sein. Vgl. κώδων.
French (Bailly abrégé)
ος, ος;
qui fait un bruit de cloches ou de grelots.
Étymologie: κώδων, κροτέω.
Russian (Dvoretsky)
κωδωνόκροτος:
1) звенящий своими колокольчиками (σάκος Soph.);
2) издающий звон, бряцающий (κόμποι Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
κωδωνόκροτος: -ον, κωδωνίζων, ἠχῶν ὡς εἰ εἶχε κώδωνας, σάκος Σοφ. Ἀποσπ. 738, πρβλ. Αἰσχύλ. Θήβ. 386· κ. κόμποι Εὐρ. Ρῆσ. 384.
Greek Monolingual
κωδωνόκροτος, -ον (Α)
αυτός που ηχεί σαν να είχε κουδούνια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κώδων + -κροτος (πρβλ. φιλόκροτος, χαλκόκροτος)].
Greek Monotonic
κωδωνόκροτος: -ον, αυτός που κουδουνίζει, όπως με κουδούνια, σε Ευρ.
Middle Liddell
κωδωνό-κροτος, ον
ringing, jingling, as with bells, Eur.
