ἐπιτατικός: Difference between revisions
τῇ γαστρὶ μετροῦντες καὶ τοῖς αἰσχίστοις τὴν εὐδαιμονίαν → measuring happiness by appetite and base desires
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0989.png Seite 989]] ή, όν, anspannend, vermehrend, Gramm. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0989.png Seite 989]] ή, όν, anspannend, vermehrend, Gramm. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπιτᾰτικός:''' грам. усилительный (о приставках ἀ-, ζα-). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -ό (Α [[ἐπιτατικός]], -ή, -ό)<br />[[επίταση]]<br />αυτός που αυξάνει την [[τάση]], που [[είναι]] [[κατάλληλος]] ή συντελεί στην [[επίταση]]<br /><b>2.</b> <b>γραμμ.</b> (για λέξεις, μόρια <b>κ.λπ.</b>) αυτός που επαυξάνει τη [[σημασία]] ενός όρου της πρότασης. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>επιτατικώς</i> και -<i>ά</i><br />με [[επίταση]], με [[επαύξηση]] της επίτασης. | |mltxt=-ή, -ό (Α [[ἐπιτατικός]], -ή, -ό)<br />[[επίταση]]<br />αυτός που αυξάνει την [[τάση]], που [[είναι]] [[κατάλληλος]] ή συντελεί στην [[επίταση]]<br /><b>2.</b> <b>γραμμ.</b> (για λέξεις, μόρια <b>κ.λπ.</b>) αυτός που επαυξάνει τη [[σημασία]] ενός όρου της πρότασης. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>επιτατικώς</i> και -<i>ά</i><br />με [[επίταση]], με [[επαύξηση]] της επίτασης. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 19:50, 3 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, (ἐπιτείνω) intensive, τὸ δα- ἐ. Sch.Theoc.2.14; of μᾶλλον, A.D.Conj.223.4. Adv. -κῶς Sch.S.OC632: Comp. -ώτερον Vett.Val.117.36.
German (Pape)
[Seite 989] ή, όν, anspannend, vermehrend, Gramm.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιτᾰτικός: грам. усилительный (о приставках ἀ-, ζα-).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιτᾰτικός: -ή, -όν, (ἐπιτείνω) ὁ σημαίνων ἐπίτασιν, ἀντίθετον τῷ ἀνεκτικός, «ἢ τὸ δα ἐπιτατικὸν» (ἐν τῇ λ. δασπλῆτι) Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 2. 14, κτλ. ― Ἐπίρρ. -κῶς, Σχόλ. εἰς Σοφ. Ο. Κ. 632, κτλ.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Α ἐπιτατικός, -ή, -ό)
επίταση
αυτός που αυξάνει την τάση, που είναι κατάλληλος ή συντελεί στην επίταση
2. γραμμ. (για λέξεις, μόρια κ.λπ.) αυτός που επαυξάνει τη σημασία ενός όρου της πρότασης.
επίρρ...
επιτατικώς και -ά
με επίταση, με επαύξηση της επίτασης.
