ἱπποδέτης: Difference between revisions
πρέπει γὰρ τοὺς παῖδας ὥσπερ τῆς οὐσίας οὕτω καὶ τῆς φιλίας τῆς πατρικῆς κληρονομεῖν → it is right that children inherit their fathers' friendships just as they would their possessions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui sert à attacher les chevaux.<br />'''Étymologie:''' [[ἵππος]], [[δέω]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui sert à attacher les chevaux.<br />'''Étymologie:''' [[ἵππος]], [[δέω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἱπποδέτης:''' ου adj. служащий для привязывания лошади ([[ῥυτήρ]] Soph.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἱπποδέτης:''' -ου, ὁ ([[δέω]], [[δένω]]), αυτός που δένει τα άλογα, [[καπίστρι]], [[χαλινάρι]], σε Σοφ. | |lsmtext='''ἱπποδέτης:''' -ου, ὁ ([[δέω]], [[δένω]]), αυτός που δένει τα άλογα, [[καπίστρι]], [[χαλινάρι]], σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ἱππο-[[δέτης]], ου, [δέω1]<br />[[binding]] horses, Soph. | |mdlsjtxt=ἱππο-[[δέτης]], ου, [δέω1]<br />[[binding]] horses, Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:25, 3 October 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, binding horses, ῥυτήρ S.Aj.241 (anap.); epithet of Heracles at Thebes and Onchestos, Paus.9.26.1.
German (Pape)
[Seite 1259] ὁ, das Pferdeband, der Riemen, an dem man das Pferd hält, Soph. Ai. 237; Ἡρακλῆς hieß so in Theben, Paus. 9, 26, 1.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui sert à attacher les chevaux.
Étymologie: ἵππος, δέω.
Russian (Dvoretsky)
ἱπποδέτης: ου adj. служащий для привязывания лошади (ῥυτήρ Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἱπποδέτης: -ου, ὁ, ὁ δένων ἵππους, ἱπποδέτην ῥυτῆρα Σοφ. Αἴ. 241· ἐπίθετ. τοῦ Ἡρακλέους ἐν Θήβαις καὶ Ὀγχηστῷ, Παυσ. 9. 26, 1.
Greek Monolingual
ἱπποδέτης, ὁ (Α)
1. αυτός που δένει τους ίππους («ἱπποδέτην ῥυτῆρα», Σοφ.)
2. επίθ. του Ηρακλή στη Θήβα και στην Ογχηστό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο)- + -δέτης (< δέω [ΙΙ])].
Greek Monotonic
ἱπποδέτης: -ου, ὁ (δέω, δένω), αυτός που δένει τα άλογα, καπίστρι, χαλινάρι, σε Σοφ.
