ῥωγαλέος: Difference between revisions
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br />déchiré.<br />'''Étymologie:''' R. Ϝραγ, briser ; v. [[ῥήγνυμι]]. | |btext=α, ον :<br />déchiré.<br />'''Étymologie:''' R. Ϝραγ, briser ; v. [[ῥήγνυμι]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ῥωγᾰλέος:''' [[изорванный]], [[разодранный]] ([[χιτών]] Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ῥωγᾰλέος:''' -α, -ον ([[ῥώξ]]), [[σπασμένος]], ραγισμένος, κομματιασμένος, σχισμένος, σε Όμηρ. | |lsmtext='''ῥωγᾰλέος:''' -α, -ον ([[ῥώξ]]), [[σπασμένος]], ραγισμένος, κομματιασμένος, σχισμένος, σε Όμηρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ῥωγᾰλέος, η, ον, [ῥώξ]<br />[[broken]], [[cleft]], [[rent]], [[torn]], Hom. | |mdlsjtxt=ῥωγᾰλέος, η, ον, [ῥώξ]<br />[[broken]], [[cleft]], [[rent]], [[torn]], Hom. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:25, 3 October 2022
English (LSJ)
η, ον, (ῥώξ A) broken, cleft, χιτὼν χαλκῷ ῥ. Il.2.417; ῥ. πήρη torn, ragged, Od.17.198; ῥάκος . . ἠδὲ χιτῶνα, ῥωγαλέα 13.435.
German (Pape)
[Seite 854] zerrissen, zersetzt, Od. 13, 435, öfter; χαλκῷ, Il. 2, 417, zerhauen.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
déchiré.
Étymologie: R. Ϝραγ, briser ; v. ῥήγνυμι.
Russian (Dvoretsky)
ῥωγᾰλέος: изорванный, разодранный (χιτών Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ῥωγᾰλέος: -α, -ον, (ῥώξ) διερρωγώς, διερρηγμένος, διεσχισμένος, κατατετρημένος, ῥακώδης, χιτῶνα χαλκῷ ῥωγαλέον, «σιδήρῳ διεσχισμένον» (Σχόλ.), Ἰλ. Β. 417· πήρην πυκνά ῥωγαλέην, διεσχισμένην, ῥακώδη, Ὀδ. Ρ. 198, Σ. 109· ῥάκος ... ἠδὲ χιτῶνα, ῥωγαλέα Α. 435, 438, κτλ.
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
-η, -ον, Α
(επικ. τ.) εντελώς σχισμένος, κουρελιασμένος («ῥάκος... ἠδέ χιτῶνα, ῥωγαλέα», Ομ. Οδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα ῥωγ- του ῥήγνυμι (πρβλ. ῥώξ, ῥωγός) + επίθημα -αλέος (πρβλ. λυσσ-αλέος, πειναλέος)].
Greek Monotonic
ῥωγᾰλέος: -α, -ον (ῥώξ), σπασμένος, ραγισμένος, κομματιασμένος, σχισμένος, σε Όμηρ.
