κυλινδέω: Difference between revisions
Ὡς αἰσχρὸν ἀνθρώποισίν ἐστ' ἀπληστία → Quam turpe hominibus est intemperantia → Wie schändlich ist doch für die Menschen Völlerei
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
m (pape replacement) |
||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=κυλινδέω, poët. κυλίνδω, iter. imperf. 3 plur. κυλινδέσκοντο; aor. ἐκύλισα, med. in compos. -εκυλισάμην; aor. pass. ἐκυλίσθην; perf. med.-pass. later κεκύλισμαι; fut. κυλίσω, later κυλινδήσω act. met acc. rollen, doen rollen:; λεύκ’ ὀστέα εἰν ἁλί κῦμα κυλίνδει de golven laten de witte botten voortrollen in de zee Od. 1.162; overdr.:; πῆμα θεὸς Δαναοῖσι κυλίνδει de godheid rolt ongeluk op de Danaërs af Il. 17.688; overdr. overwegen. med.-pass. intrans. rollen, voortrollen:; πέδονδε κυλίνδετο λᾶας de steen rolde naar de vlakte Od. 11.598; ἐκ... δίφρων κυλισθείς uit de wagenbak gerold Soph. El. 50; overdr.:; νῶϊν δὴ τόδε πῆμα κυλίνδεται op ons komt dit ongeluk afrollen Il. 11.347; τοὔνομ’ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεται haar naam ( 'tirannie’ ) gaat van mond tot mond op de agora Aristoph. Ve. 492; κυλινδεῖται μὲν πανταχοῦ πᾶς λόγος elke tekst komt overal terecht Plat. Phaedr. 275e; van personen: woelen:; ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενός τε κορέσθην toen ik verzadigd was van het huilen en woelen (in mijn bed) Od. 4.541; overdr. zich wentelen in:. ἐν πάσῃ ἀμαθίᾳ κυλινδουμένην (de ziel) die zich in volledige onwetendheid wentelt Plat. Phaed. 82e. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Line 27: | Line 27: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κῠλινδέω, fut. -ήσω = [[κυλίνδω]], Plat., Xen.] | |mdlsjtxt=κῠλινδέω, fut. -ήσω = [[κυλίνδω]], Plat., Xen.] | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=in att. [[Prosa]] gew. Form für [[κυλίνδω]], nur im praes. und impf.; ἐκυλίνδουν οἱ βάρβαροι ὁλοιτρόχους Xen. <i>An</i>. 4.2.3, <i>sie wälzten [[Steine]] [[herab]]</i>, wie 7.4. – Häufiger im <i>pass. od. med</i>., ἐκυλινδούμην, <i>ich wälzte mich im Staube</i>, vor [[Trauer]], Ar. <i>Av</i>. 502 (vgl. [[κυλίνδω]]); κυλινδούμενον ἐπὶ γῆς Plat. <i>Tim</i>. 44d; κατὰ τὰς νάπας κυλινδούμενοι ἐσώθησαν Xen. <i>An</i>. 5.2.32; <i>sich [[herumtreiben]]</i>, οἱ ἐν δικαστηρίοις ἐκ [[νέων]] κυλινδούμενοι Plat. <i>Theaet</i>. 172c; τὰ ἀγάλματα ἐν λιθουργείοις κυλινδεῖται Isae. 5.44; überhaupt = <i>[[versari]]</i>, περὶ τὰ μνήματα Plat. <i>Phaed</i>. 81c, ἐν πάσῃ ἀμαθίᾳ <i>ib</i>. 82c, vgl. <i>Polit</i>. 309a; Sp., κυλινδούμενος ἐν ἀγορᾷ Plut. <i>Pomp</i>. 46.<br>Bei Plat. ist [[mehrmals]] [[varia lectio|v.l.]] [[καλινδέομαι]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 16:42, 24 November 2022
English (LSJ)
v. κυλίνδω.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés., impf. et fut.
att. c. κυλίνδω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κυλινδέω, poët. κυλίνδω, iter. imperf. 3 plur. κυλινδέσκοντο; aor. ἐκύλισα, med. in compos. -εκυλισάμην; aor. pass. ἐκυλίσθην; perf. med.-pass. later κεκύλισμαι; fut. κυλίσω, later κυλινδήσω act. met acc. rollen, doen rollen:; λεύκ’ ὀστέα εἰν ἁλί κῦμα κυλίνδει de golven laten de witte botten voortrollen in de zee Od. 1.162; overdr.:; πῆμα θεὸς Δαναοῖσι κυλίνδει de godheid rolt ongeluk op de Danaërs af Il. 17.688; overdr. overwegen. med.-pass. intrans. rollen, voortrollen:; πέδονδε κυλίνδετο λᾶας de steen rolde naar de vlakte Od. 11.598; ἐκ... δίφρων κυλισθείς uit de wagenbak gerold Soph. El. 50; overdr.:; νῶϊν δὴ τόδε πῆμα κυλίνδεται op ons komt dit ongeluk afrollen Il. 11.347; τοὔνομ’ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεται haar naam ( 'tirannie’ ) gaat van mond tot mond op de agora Aristoph. Ve. 492; κυλινδεῖται μὲν πανταχοῦ πᾶς λόγος elke tekst komt overal terecht Plat. Phaedr. 275e; van personen: woelen:; ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενός τε κορέσθην toen ik verzadigd was van het huilen en woelen (in mijn bed) Od. 4.541; overdr. zich wentelen in:. ἐν πάσῃ ἀμαθίᾳ κυλινδουμένην (de ziel) die zich in volledige onwetendheid wentelt Plat. Phaed. 82e.
Russian (Dvoretsky)
κῠλινδέω: тж. med. (Pind. 3 л. pl. aor. iter. κυλινδέσκοντο) Xen., Arph. = κυλίνδω.
Greek (Liddell-Scott)
κῠλινδέω: ἴδε ἐν λ. κυλίνδω.
Greek Monotonic
κῠλινδέω: μέλ. —ήσω = κυλίνδω, σε Πλάτ., Ξεν.
Middle Liddell
κῠλινδέω, fut. -ήσω = κυλίνδω, Plat., Xen.]
German (Pape)
in att. Prosa gew. Form für κυλίνδω, nur im praes. und impf.; ἐκυλίνδουν οἱ βάρβαροι ὁλοιτρόχους Xen. An. 4.2.3, sie wälzten Steine herab, wie 7.4. – Häufiger im pass. od. med., ἐκυλινδούμην, ich wälzte mich im Staube, vor Trauer, Ar. Av. 502 (vgl. κυλίνδω); κυλινδούμενον ἐπὶ γῆς Plat. Tim. 44d; κατὰ τὰς νάπας κυλινδούμενοι ἐσώθησαν Xen. An. 5.2.32; sich herumtreiben, οἱ ἐν δικαστηρίοις ἐκ νέων κυλινδούμενοι Plat. Theaet. 172c; τὰ ἀγάλματα ἐν λιθουργείοις κυλινδεῖται Isae. 5.44; überhaupt = versari, περὶ τὰ μνήματα Plat. Phaed. 81c, ἐν πάσῃ ἀμαθίᾳ ib. 82c, vgl. Polit. 309a; Sp., κυλινδούμενος ἐν ἀγορᾷ Plut. Pomp. 46.
Bei Plat. ist mehrmals v.l. καλινδέομαι.