δυσπόλεμος: Difference between revisions
Στερρῶς φέρειν χρὴ συμφορὰς τὸν εὐγενῆ → Tolerare casus nobilem animose decet → Ertragen muss der Edle Unglück unbeugsam
m (Text replacement - "'Étymologie:''' δυσ-," to "'Étymologie:''' δυσ-,") |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''δυσπόλεμος:'''<br /><b class="num">1 | |elrutext='''δυσπόλεμος:'''<br /><b class="num">1</b> Aesch. [[varia lectio|v.l.]] = [[δυσπολέμητος]];<br /><b class="num">2</b> [[незадачливый]], [[несчастливый в войнах]] (τὸ [[γένος]] [[Περσᾶν]] Aesch.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 13:20, 25 November 2022
English (LSJ)
ον, unlucky in war, A. Pers. 1013 (lyr.). = δυσπολέμητος (hard to war with), Γαλάται IG 11(4).1105 (Delos, iii BC), LXX 2 Ma. 12.21.
Spanish (DGE)
-ον
1 desafortunado en la guerra γένος τὸ Περσᾶν A.Pers.1013.
2 difícil de combatir, duro adversario de Zeus, A.Supp.648, Γαλάται IG 11(4).1105.5 (Delos III a.C.).
German (Pape)
[Seite 687] unglücklich im Kriege, Aesch. Pers. 974.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
malheureux à la guerre.
Étymologie: δυσ-, πόλεμος.
Russian (Dvoretsky)
δυσπόλεμος:
1 Aesch. v.l. = δυσπολέμητος;
2 незадачливый, несчастливый в войнах (τὸ γένος Περσᾶν Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσπόλεμος: -ον, ἀτυχὴς ἐν πολέμῳ, δυσπόλεμον τὸ γένος τὸ Περσᾶν Αἰσχύλ. Πέρσ. 1013.
Greek Monolingual
δυσπόλεμος, -ον (Α)
1. άτυχος στον πόλεμο
2. δυσπολέμητος.
Greek Monotonic
δυσπόλεμος: -ον, άτυχος στον πόλεμο, σε Αισχύλ.
