συνάρτησις: Difference between revisions
Ὡς τῶν ἐχόντων πάντες ἄνθρωποι φίλοι → Opulento amicos, quos volunt, omnes habent → Wie sehr sind doch den Reichen alle Menschen Freund
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''συνάρτησις:''' εως ἡ<br /><b class="num">1 | |elrutext='''συνάρτησις:''' εως ἡ<br /><b class="num">1</b> [[соединение]], [[связь]] (τῶν φλεβῶν καὶ νεύρων Arst.): μηδεμίαν ἔχειν κοινωνίαν καὶ συνάρτησιν Sext. не иметь ничего общего и не находиться ни в какой связи;<br /><b class="num">2</b> грам. словосочетание. | ||
}} | }} |
Revision as of 16:01, 25 November 2022
English (LSJ)
εως, ἡ, A junction, union, τῶν φλεβῶν καὶ νεύρων Arist.Pr.883b22; joint of machine, Ph.Bel.91.8; combination of words, A.D.Synt.17.8. II connection, cohesion of premisses with one another and with the conclusion in a syllogism, Stoic.2.79; of the clauses in a conditional sentence, Plu. 2.387a, S.E.P.2.111.
German (Pape)
[Seite 1004] ἡ, das Mitverknüpfen, der Zusammenhang, καὶ κοινωνία S. Emp. adv. log. 2, 430.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
t. de rhét. sorte d'argumentation.
Étymologie: συναρτάω.
Greek (Liddell-Scott)
συνάρτησις: ἡ, σύνδεσις, σύναψις, συνάφεια, τῶν φλεβῶν καὶ νεύρων Ἀριστ. Προβλ. 5. 26· συμπλοκή, συνδυασμὸς λέξεων, Ἀπολλ. περὶ Συντάξ. 16. 19. ΙΙ. εἶδος λογικοῦ ἐπιχειρήματος, (ἴδε συνάπτω ΙΙΙ. 3), Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 2. 111, π. Μ. 8. 430, Πλούτ. 2. 387Α.
Russian (Dvoretsky)
συνάρτησις: εως ἡ
1 соединение, связь (τῶν φλεβῶν καὶ νεύρων Arst.): μηδεμίαν ἔχειν κοινωνίαν καὶ συνάρτησιν Sext. не иметь ничего общего и не находиться ни в какой связи;
2 грам. словосочетание.