ἄστοχος: Difference between revisions
Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἄστοχος:'''<br /><b class="num">1 | |elrutext='''ἄστοχος:'''<br /><b class="num">1</b> [[делающий промах]], [[ошибающийся]] (τινος Plat.): ἄγρης ἄστοχον χεῖρα οἴσειν Anth. остаться без улова;<br /><b class="num">2</b> [[неверный]], [[нелепый]] (ἄ. καὶ [[ψευδὴς]] [[κατηγορία]] Polyb.): οὐκ ἀστόχου διανοίας εἶναι Arst. не быть лишенным остроумия. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br />[[missing]] the [[mark]], aiming [[badly]] at, τινος Plat., Anth. | |mdlsjtxt=<br />[[missing]] the [[mark]], aiming [[badly]] at, τινος Plat., Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 18:00, 25 November 2022
English (LSJ)
ον, A missing the mark, aiming badly at, τινός Pl.Ti.19e, AP9.370 (Tib. Ill.). 2 abs., aiming amiss, random, οὐκ ἀστόχου διανοίας Arist.HA587a9; κατηγορία aimless, absurd, Plb.5.49.4; of a person, Phld.Ind.Sto.32. Adv. ἀστόχως = ineptly, aimlessly, amiss, Alex.116.14, Plb.1.74.2, Phld.Mort.33.
Spanish (DGE)
-ον
1 que falla el blanco ref. a Eros σὺ δὲ ἄτοξος εἶ καὶ ἄστοχος; Luc.DDeor.23.1, τὰς βολὰς ... οὐκ ἀστόχους ἐποιοῦντο I.BI 4.579
•c. gen. que no alcanza ἄγρης ... χεὶρ ἄστοχος AP 9.370 (Tib.Ill.)
•fig. τὸ δὲ τῶν σοφιστῶν γένος ... φοβοῦμαι μὴ ... ἄστοχον ἅμα φιλοσόφων ἀνδρῶν ᾖ καὶ πολιτικῶν temo que la clase de los sofistas no esté preparada para entender a filósofos y políticos Pl.Ti.19e, κινδυνεύει τὸ ποιητικὸν γένος ἄστοχον εἶναι τῶν ἱερῶν λόγων D.Chr.36.33, abs. οὐκ ἄστοχος διάνοια ingenio perspicaz Arist.HA 587a9, κατηγορία ἄ. acusación absurda Plb.5.49.4, de pers., Phld.Ind.Sto.32.
2 adv. ἀστόχως = sin alcanzar el blanco, torpemente οὐκ ἀστόχως Alex.116.14, τοῖς καιροῖς ἀστόχως ἐχρῆτο Plb.1.74.2, cf. Phld.Mort.33.
German (Pape)
[Seite 376] das Ziel verfehlend, nicht richtig erkennend, ἀνδρῶν, ὅσα πράττοιεν καὶ λέγοιεν Plat. Tim. 19 e; κατηγορία Pol. 5, 49; χεὶρ ἄγρης Tib. Ill. 2 (IX, 370). – Adv. ἀστόχως, z. B. ἐχρῆτο τοῖς καιροῖς Pol. 1, 74, unüberlegt, unklug.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui manque le but ; maladroit.
Étymologie: ἀ, στόχος.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἄστοχος, -ον)
1. αυτός που δεν πετυχαίνει τον στόχο του, που σκοπεύει χωρίς επιτυχία
2. ο ασυλλόγιστος, ο απερίσκεπτος
3. ο άσκοπος, ο μάταιος
νεοελλ.
ο άκαρπος («άστοχη γή, άστοχα γεννήματα»).
Greek Monotonic
ἄστοχος: -ον, αυτός που χάνει το στόχο, αυτός που στοχεύει άσχημα, λανθασμένα σε, τινος, σε Πλάτ., Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἄστοχος:
1 делающий промах, ошибающийся (τινος Plat.): ἄγρης ἄστοχον χεῖρα οἴσειν Anth. остаться без улова;
2 неверный, нелепый (ἄ. καὶ ψευδὴς κατηγορία Polyb.): οὐκ ἀστόχου διανοίας εἶναι Arst. не быть лишенным остроумия.
