udus: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - ":: ([a-zA-Z' ]+)\n" to ":: $1 ") |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{LaEn | {{LaEn | ||
|lnetxt=udus uda, udum ADJ :: wet | |lnetxt=udus uda, udum ADJ :: [[wet]] | ||
}} | }} | ||
{{Lewis | {{Lewis |
Revision as of 19:59, 29 November 2022
Latin > English
udus uda, udum ADJ :: wet
Latin > English (Lewis & Short)
ūdus: a, um, adj. contr. for uvidus from uveo,
I wet, moist, damp, humid (poet. and in post-Aug. prose): cum sint umidae (nubes), imo udae, Sen. Q. N. 2, 25: paludes, Ov. F. 6, 401: litus, Hor. C. 1, 32, 7: humus, id. ib. 3, 2, 23: argilla, id. Ep. 2, 2, 8: salictum, id. C. 2, 5, 7: pomaria rivis, id. ib. 1, 7, 13: Tibur, id. ib. 3, 29, 6: apium, id. ib. 2, 7, 23: palatum, Verg. G. 3, 388: oculi, Ov. H. 12, 55; cf. lumina, Prop. 2, 7, 10: genae, Ov. Am. 1, 8, 84: Lyaeo tempora, Hor. C. 1, 7, 22; cf. aleator, soaked, fuddled, Mart. 5, 84, 5: vere madent udo terrae, Verg. G. 3, 429: udae Vocis iter, id. A. 7, 533.— Poet.: gaudium, i. e. tearful, Mart. 10, 78, 8.—In mal. part.: inguina, Juv. 10, 321: puella, Mart. 11, 16, 8.—Neutr. absol.: udo colores illinere, i. e. to paint in fresco, Plin. 35. 7, 31, § 49; cf. Vitr. 7, 3, 7.
Latin > French (Gaffiot 2016)
ūdus,¹⁰ a, um (uvidus),
1 chargé d’eau, humecté : nubes umidæ, immo udæ Sen. Nat. 2, 25, nuées humides, ou même saturées d’eau ; uda humus Hor. O. 3, 2, 23, terre trempée d’eau ; udum palatum Virg. G. 3, 388, palais humide ; uda pomaria rivis Hor. O. 1, 7, 13, vergers baignés par des ruisseaux || udi oculi Ov. H. 12, 55, yeux baignés de larmes, cf. Mart. 10, 78, 8 || udæ vocis iter Virg. En. 7, 533, le canal humide de la voix || udus aleator Mart. 5, 84, 5, le joueur humecté, pris de vin
2 udum, n. pris substt, humidité : udo colores illinere Plin. 35, 49, peindre à fresque, cf. Vitr. Arch. 7, 3, 7 || in udo est Pers. 1, 105 = udus est, il est tout en humeur [mou, flasque], v. Gaffiot, 1929c, p. 279.
Latin > German (Georges)
ūdus, a, um (zsgz. aus uvidus), feucht, naß, argilla, Hor.: apium, Hor.: paludes, Ov.: vina, flüssig, Ov.: linteolum, Plin.: palatum, Verg.: lora et funes, Hor.: stamen, angefeuchteter Faden, Sen. poët.: iter vocis udae, Verg.: udo ore, Catull.: oculi, nasse, tränende, Ov.: aleator, benebelt, betrunken, Hor.: gaudium, mit Tränen gemischt, Mart. – im obszönen Sinne, puella, Mart.: inguina, Iuven. – subst., ūdum, ī, n., das Nasse, udo colores illinere, al fresco malen, Plin. 35, 49: ebenso colores inducere udo tectorio (Ggstz. colores inducere in arido, tempera al secco malen), Vitr. 7, 3, 7.