νυγμή: Difference between revisions
From LSJ
Δειλοῦ γὰρ ἀνδρὸς δειλὰ καὶ φρονήματα → Etiam consilia ignava ignavi sunt viri → Des feigen Mannes Denkungsart ist feige auch
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ῆς (ἡ) :<br />piqûre.<br />'''Étymologie:''' [[νύσσω]]. | |btext=ῆς (ἡ) :<br />[[piqûre]].<br />'''Étymologie:''' [[νύσσω]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:10, 8 January 2023
English (LSJ)
ἡ, = νυγμός (pricking sensation, irritation, prickings), Plu.Ant.86. 2 dot, in punctuation, Dosith.p.380 K.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
piqûre.
Étymologie: νύσσω.
German (Pape)
ἡ, das Stechen, der Stich, Plut. Ant. 86; nach Hesych. auch = κέντρον.
Russian (Dvoretsky)
νυγμή: ἡ укол Plut.
Greek (Liddell-Scott)
νυγμή: ἡ, = τῷ ἑπομ., Πλουτ. Ἀντών. 86. 2) Καθ’ Ἡσύχ.: «νυγμή. κέντρον».
Greek Monolingual
νυγμή, ἡ (Α)
1. νυγμός
2. (στη στίξη) η στιγμή, η τελεία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. νυγ- (πρβλ. παθ. αόρ. ἐνύγ-ην) του νύσσω «κεντώ» + κατάλ. -μη].
Greek Monotonic
νυγμή: ἡ (νύσσω), κέντρισμα, τσίμπημα, σε Πλούτ.
