ἀποινόδικος: Difference between revisions
From LSJ
Νέος πεφυκὼς πολλὰ χρηστὰ μάνθανε → Dum floret aetas, disce, quod scitum decet → In jungem Alter lerne viel, was brauchbar ist
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui venge justement.<br />'''Étymologie:''' [[ἄποινα]], [[δίκη]]. | |btext=ος, ον :<br />[[qui venge justement]].<br />'''Étymologie:''' [[ἄποινα]], [[δίκη]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 15:40, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, exacting penalty, atoning, δίκαι E.HF888.
Spanish (DGE)
(ἀποινόδῐκος) -ον que exige rescate δίκαι E.HF 889 (cód.).
German (Pape)
[Seite 304] (δίκη), Rache verhängend, δίκαι Eur. Herc. fur. 889, Pflugk will ἀπόδικος lesen.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui venge justement.
Étymologie: ἄποινα, δίκη.
Russian (Dvoretsky)
ἀποινόδῐκος: несущий возмездие, карающий (δίκαι Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀποινόδῐκος: -ον, ὁ ποινὴν ἐπιβάλλων, τιμωρῶν, δίκαι Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 888.
Greek Monolingual
ἀποινόδικος, -ον (Α)
αυτός που επιβάλλει ποινή, ο τιμωρός.
Greek Monotonic
ἀποινόδῐκος: -ον, αυτός που επιβάλλει ποινή, που τιμωρεί, που κολάζει, σε Ευρ.
