σκινδαλαμοφράστης: Difference between revisions
From LSJ
ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ τέλος → nature, however, avoids what is infinite, because the infinite lacks completion and finality, whereas this is what Nature always seeks
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''σκινδᾰλᾰμοφράστης:''' ου ὁ предающийся словесным хитросплетениям Anth. | |elrutext='''σκινδᾰλᾰμοφράστης:''' ου ὁ [[предающийся словесным хитросплетениям]] Anth. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 09:00, 11 May 2023
English (LSJ)
ου, ὁ, straw-splitter, AP11.354 (Agath.).
German (Pape)
[Seite 899] ὁ, ein spitzfindiger Schwätzer, Agath. 70 (XI, 354).
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui ne dit que des subtilités.
Étymologie: σκινδάλαμος, φράζω.
Russian (Dvoretsky)
σκινδᾰλᾰμοφράστης: ου ὁ предающийся словесным хитросплетениям Anth.
Greek (Liddell-Scott)
σκινδᾰλᾰμοφράστης: -ου, ὁ, ὁ διασχίζων τὰ ἄχυρα, διυλίζων τὸν κώνωπα, λεπτολόγος, σοφιστής, Ἀνθ. Π. 11. 354. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 428.
Greek Monolingual
ὁ, Α
βλ. σχινδαλαμοφράστης.
Greek Monotonic
σκινδᾰλᾰμοφράστης: -ου, ὁ, λεπτολόγος, αυτός που «διυλίζει τον κώνωπα», σχολαστικός, φλύαρος, σε Ανθ.
