φθεγκτός: Difference between revisions

From LSJ

νόμος βούλεται μὲν εὑεργετεῖν βίον ἀνθρώπων (Democritus) → Law is meant to benefit human life

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=fthegktos
|Transliteration C=fthegktos
|Beta Code=fqegkto/s
|Beta Code=fqegkto/s
|Definition=ή, όν, [[capable of being sounded]], Plu.2.1017f.
|Definition=φθεγκτή, φθεγκτόν, [[capable of being sounded]], Plu.2.1017f.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 09:34, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φθεγκτός Medium diacritics: φθεγκτός Low diacritics: φθεγκτός Capitals: ΦΘΕΓΚΤΟΣ
Transliteration A: phthenktós Transliteration B: phthenktos Transliteration C: fthegktos Beta Code: fqegkto/s

English (LSJ)

φθεγκτή, φθεγκτόν, capable of being sounded, Plu.2.1017f.

German (Pape)

[Seite 1270] adj. verb. von φθέγγομαι, lautend, tönend, einen Ton, Klang habend, Sp.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qui rend un son.
Étymologie: φθέγγομαι.

Russian (Dvoretsky)

φθεγκτός: [adj. verb. к φθέγγομαι звучащий или звучный (τόνος Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

φθεγκτός: -ή, -όν, ῥηματ., ἐπίθ., ὁ ἠχῶν, φωνητικός, ἔχων φωνήν, Πλούτ. 2. 1017F· ― ὡσαύτως παρὰ τῷ Μαξίμ. Τυρ. 14. 2, φθεγκτικός.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α φθέγγομαι
αυτός που έχει ή μπορεί να παραγάγει φωνή.