τελετάρχης: Difference between revisions
From LSJ
Τῆς ἐπιμελείας πάντα δοῦλα γίγνεται → Sunt cuncta ubique famula diligentiae → In der Sorgfalt Sklavendienst tritt alles ein
m (LSJ1 replacement) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=teletarchis | |Transliteration C=teletarchis | ||
|Beta Code=teleta/rxhs | |Beta Code=teleta/rxhs | ||
|Definition= | |Definition=τελετάρχου, ὁ,<br><span class="bld">A</span> [[founder of mysteries]], Orph.''H.'' 54, etc.<br><span class="bld">2</span> in plural, an order of divine beings [[who bring initial and final terms into relation]], Dam.''Pr.''96, al., cf. 277. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Latest revision as of 10:47, 25 August 2023
English (LSJ)
τελετάρχου, ὁ,
A founder of mysteries, Orph.H. 54, etc.
2 in plural, an order of divine beings who bring initial and final terms into relation, Dam.Pr.96, al., cf. 277.
German (Pape)
[Seite 1086] ὁ, Urheber der Weihe, Orph.
Greek (Liddell-Scott)
τελετάρχης: -ου, ὁ, ὁ ἱδρυτὴς τῶν μυστηρίων, Ὀρφ. Ὕμν. 51, κλπ.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ, θηλ. τελετάρχις, -ιδος, ΜΑ
νεοελλ.
αυτός που διευθύνει τελετή
μσν.-αρχ.
1. ιδρυτής μυστηρίων, ο πρώτος ιεροτελεστής, ο μυσταγωγός («θιάσου νομίου τελετάρχα», Ορφ. Ύμν.)
2. στον πληθ. οἱ τελετάρχαι
τάξη θείων όντων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τελετή + -άρχης (πρβλ. νομάρχης)].