σκεδαστός: Difference between revisions
ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆς πονηρίας κατασκεδάσας → having discharged the stale dregs of his rascality over me
m (LSJ1 replacement) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=skedastos | |Transliteration C=skedastos | ||
|Beta Code=skedasto/s | |Beta Code=skedasto/s | ||
|Definition= | |Definition=σκεδαστή, σκεδαστόν, [[that may be scattered]], <b class="b3">οὐσία σ.</b> [[dissoluble]] substance, Pl.''Ti.''37a; <b class="b3">τὸ τῆς ὕλης σ.</b> Plu.2.430f. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=σκεδαστός -ή -όν [σκεδάννυμι] [[splitsbaar]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Latest revision as of 11:04, 25 August 2023
English (LSJ)
σκεδαστή, σκεδαστόν, that may be scattered, οὐσία σ. dissoluble substance, Pl.Ti.37a; τὸ τῆς ὕλης σ. Plu.2.430f.
German (Pape)
[Seite 891] zerstreu't, zu zerstreuen, zerstreubar; οὐσία, Plat. Tim. 37 a; Gegensatz ἀμέριστος, Plut. def. orac. 37.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σκεδαστός -ή -όν [σκεδάννυμι] splitsbaar.
Russian (Dvoretsky)
σκεδαστός: [adj. verb. к σκεδάννυμι рассеивающийся, разлагающийся (ἡ οὐσία Plat.; ἡ ὕλη Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
σκεδαστός: -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθετ., ὃν δύναταί τις νὰ διασκορπίσῃ οὐσία σκ., ὕλη εὐδιάλυτος, materia mutabilis Κικέρ., Πλάτ. Τίμ. 37Α, Πλούτ., κλπ.
Greek Monolingual
-ή, -ό / σκεδαστός, -ή, -όν, ΝΑ
αυτός τον οποίο μπορεί κανείς να διασκορπίσει, να διαλύσει, ο επιδεκτικός σκέδασης («ὅταν οὐσίαν σκεδαστὴν ἔχοντός τινος ἐφάπτηται καὶ ὅταν ἀμέριστον», Πλάτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σκεδασ- του αορ. ἐ-σκέδασ-α του σκεδάννυμι + κατάλ. -τός τών ρημ. επιθ. (πρβλ. θαυμαστός)].