offensus: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(CSV2 import) |
|||
Line 10: | Line 10: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=(1) offēnsus<sup>1</sup>, a, um, s. 2. [[offendo]].<br />'''(2)''' offēnsus<sup>2</sup>, ūs, m. ([[offendo]]), das Anstoßen, I) eig., Sing. [[bei]] Lucr. u. Tert., Plur. [[bei]] Lucr. – dah. das Stoßen [[auf]], Begegnen, Stat. Theb. 12, 283. – II) übtr., der [[Anstoß]], [[sin]] [[vita]] in offensu est, dir [[ein]] [[Anstoß]]-, dir [[verhaßt]] ist, Lucr. 3, 939. | |georg=(1) offēnsus<sup>1</sup>, a, um, s. 2. [[offendo]].<br />'''(2)''' offēnsus<sup>2</sup>, ūs, m. ([[offendo]]), das Anstoßen, I) eig., Sing. [[bei]] Lucr. u. Tert., Plur. [[bei]] Lucr. – dah. das Stoßen [[auf]], Begegnen, Stat. Theb. 12, 283. – II) übtr., der [[Anstoß]], [[sin]] [[vita]] in offensu est, dir [[ein]] [[Anstoß]]-, dir [[verhaßt]] ist, Lucr. 3, 939. | ||
}} | |||
{{LaZh | |||
|lnztxt=offensus, a, um. ''part''. ''p''. ''c''. :: [[見掽]]。[[掽損者]]。[[不悦]]。[[人恨]]。[[討人嫌]] | |||
}} | }} |
Latest revision as of 21:10, 12 June 2024
Latin > English
offensus offensa -um, offensior -or -us, offensissimus -a -um ADJ :: offensive, odious
offensus offensus offensus N M :: collision, knock
Latin > English (Lewis & Short)
offensus: a, um, Part. and P. a., from 1. offendo.
offensus: ūs, m. 1. offendo,
I a striking against, a shock (poet. and in post-class. prose).
I Lit., Lucr. 2, 223; 4, 359; Tert. adv. Marc. 4, 39.—
II Transf.
a A lighting upon, meeting with: per offensus armorum, Stat. Th. 12, 283.—
b An offence, vexation, annoyance: sin vita in offensu est, Lucr. 3, 941.
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) offēnsus,¹³ a, um,
1 part. de offendo
2 adjt, a) offensé, irrité, mécontent, hostile : Cic. Att. 1, 17, 7 ; Tusc. 5, 106 ; quem sibi offensiorem sciebat esse Cic. Clu. 172, celui qu’il savait plus hostile contre lui ; animus in aliquem offensior Cic. Att. 1, 5, 5, sentiments un peu trop hostiles à l’égard de qqn ; b) odieux, détesté : Cic. Verr. 2, 3, 145 ; alicui Cic. Sest. 125, odieux à qqn, détesté de qqn, cf. Cic. Clu. 158 || offensum est quod... lædit Cic. Inv. 1, 92, est odieux ce qui blesse...
(2) offēnsŭs,¹³ ūs, m.,
1 action de heurter, heurt, choc : Lucr. 2, 223 ; 4, 359
2 [fig.] sin vita in offensu est Lucr. 3, 941, si au contraire la vie t’importune, t’est à charge.
Latin > German (Georges)
(1) offēnsus1, a, um, s. 2. offendo.
(2) offēnsus2, ūs, m. (offendo), das Anstoßen, I) eig., Sing. bei Lucr. u. Tert., Plur. bei Lucr. – dah. das Stoßen auf, Begegnen, Stat. Theb. 12, 283. – II) übtr., der Anstoß, sin vita in offensu est, dir ein Anstoß-, dir verhaßt ist, Lucr. 3, 939.