ὑποσκάπτω: Difference between revisions
καὶ παρὰ δύναμιν τολμηταὶ καὶ παρὰ γνώμην κινδυνευταὶ καὶ ἐν τοῖς δεινοῖς εὐέλπιδες → they are bold beyond their strength, venturesome beyond their better judgment, and sanguine in the face of dangers
(12) |
(6_14) |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=u(poska/ptw | |Beta Code=u(poska/ptw | ||
|Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">dig under, dig about</b>, τὰς συκᾶς <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>2.7.5</span>: metaph., τὸν τῆς ἡδονῆς τοῖχον ὑ. <b class="b2">undermine</b>, Eratosth. ap. <span class="bibl">Ath.13.588a</span>; <b class="b3">ὑ. μακρὰ ἅλματα</b> <b class="b2">mark</b> a long leap, <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>5.20</span>.</span> | |Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">dig under, dig about</b>, τὰς συκᾶς <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>2.7.5</span>: metaph., τὸν τῆς ἡδονῆς τοῖχον ὑ. <b class="b2">undermine</b>, Eratosth. ap. <span class="bibl">Ath.13.588a</span>; <b class="b3">ὑ. μακρὰ ἅλματα</b> <b class="b2">mark</b> a long leap, <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>5.20</span>.</span> | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ὑποσκάπτω''': μέλλ. -ψω, [[σκάπτω]] [[ὑποκάτω]], [[σκάπτω]] ὁλόγυρα περὶ τὴν ῥίζαν δένδρου, ὡς τὸ [[ὑποκονίω]], οἱ δὲ καὶ τὰς συκᾶς ὑποσκάπτουσι Θεοφρ. περὶ Φυτ. Ἱστ. 2. 7. 5· ὑπ. τὸν τοῖχον, [[σκάπτω]] [[ὑποκάτω]] [[αὐτοῦ]] [[ὅπως]] τὸν κρημνίσω, τὸν τῆς ἡδονῆς τοῖχον ὑποσκάπτοντες Ἀθήν. 588Α· [[ὑποσκάπτω]] μακρὰ ἅλματα, σημειώνω μακρὰ πηδήματα, σκάπτων μικροὺς βόθρους, [[αὐτόθεν]] ἅλμαθ’ ὑποσκάπτει τις Πινδ. Ν. 5. 37 (20)· πρβλ. [[σκάπτω]] ΙΙ. 3, βατὴρ 2. | |||
}} | }} |
Revision as of 09:56, 5 August 2017
English (LSJ)
A dig under, dig about, τὰς συκᾶς Thphr.HP2.7.5: metaph., τὸν τῆς ἡδονῆς τοῖχον ὑ. undermine, Eratosth. ap. Ath.13.588a; ὑ. μακρὰ ἅλματα mark a long leap, Pi.N.5.20.
Greek (Liddell-Scott)
ὑποσκάπτω: μέλλ. -ψω, σκάπτω ὑποκάτω, σκάπτω ὁλόγυρα περὶ τὴν ῥίζαν δένδρου, ὡς τὸ ὑποκονίω, οἱ δὲ καὶ τὰς συκᾶς ὑποσκάπτουσι Θεοφρ. περὶ Φυτ. Ἱστ. 2. 7. 5· ὑπ. τὸν τοῖχον, σκάπτω ὑποκάτω αὐτοῦ ὅπως τὸν κρημνίσω, τὸν τῆς ἡδονῆς τοῖχον ὑποσκάπτοντες Ἀθήν. 588Α· ὑποσκάπτω μακρὰ ἅλματα, σημειώνω μακρὰ πηδήματα, σκάπτων μικροὺς βόθρους, αὐτόθεν ἅλμαθ’ ὑποσκάπτει τις Πινδ. Ν. 5. 37 (20)· πρβλ. σκάπτω ΙΙ. 3, βατὴρ 2.