ἀποδύρομαι: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(6_3) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀποδύρομαι''': [ῡ]: μέλλ. -οδῠροῦμαι: - θρηνολογῶ, [[ὀλοφύρομαι]] ἐνώπιόν τινος, παρακαλῶ [[μετὰ]] ὀδυρμῶν, ἐσελθόντα, ἐς τὸ [[μέγαρον]] πρὸς [[τὤγαλμα]] ἀποδύρεσθαι Ἡρόδ. 2. 141· τύχας, Αἰσχύλ. Πρ. 637· ἐμαυτὴν καὶ γένος στὸ πᾶν Σοφ. Ἠλ. 1122· ἀπολ., Πλάτ. Πολ. 606Α. | |lstext='''ἀποδύρομαι''': [ῡ]: μέλλ. -οδῠροῦμαι: - θρηνολογῶ, [[ὀλοφύρομαι]] ἐνώπιόν τινος, παρακαλῶ [[μετὰ]] ὀδυρμῶν, ἐσελθόντα, ἐς τὸ [[μέγαρον]] πρὸς [[τὤγαλμα]] ἀποδύρεσθαι Ἡρόδ. 2. 141· τύχας, Αἰσχύλ. Πρ. 637· ἐμαυτὴν καὶ γένος στὸ πᾶν Σοφ. Ἠλ. 1122· ἀπολ., Πλάτ. Πολ. 606Α. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=se lamenter sur, acc..<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ὀδύρομαι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:48, 9 August 2017
English (LSJ)
[ῡ],
A lament bitterly, τι πρὸς τὤγαλμα Hdt.2.141; τύχας A Pr.637; ἐμαυτὴν καὶ γένος τὸ πᾶν S.El.1122; τινί to a person, Apollod.1.9.8 (dub.): abs., Pl.R.606a. 2 take one's fill of lamentation (cf. ἀπολοφύρομαι), IG1.463.
German (Pape)
[Seite 302] beweinen, beklagen, Aesch. Prom. 640 Soph. El. 1111 Plat. Rep. X, 606 a u. Folgd., z. B. Dem. 45, 57, πλεῖστα ἀποδυράμενος πρὸς ὑμᾶς ῥᾴων ἔσομαι, bei Einem, wie Luc. Tim. 13; sich ausweinen, Men. bei Stob. flor. 113, 9.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποδύρομαι: [ῡ]: μέλλ. -οδῠροῦμαι: - θρηνολογῶ, ὀλοφύρομαι ἐνώπιόν τινος, παρακαλῶ μετὰ ὀδυρμῶν, ἐσελθόντα, ἐς τὸ μέγαρον πρὸς τὤγαλμα ἀποδύρεσθαι Ἡρόδ. 2. 141· τύχας, Αἰσχύλ. Πρ. 637· ἐμαυτὴν καὶ γένος στὸ πᾶν Σοφ. Ἠλ. 1122· ἀπολ., Πλάτ. Πολ. 606Α.
