ἀποστάτης: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
(6_19) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀποστάτης''': -ου, ὁ, [[δραπέτης]] [[δοῦλος]], Πλουτ. Ρωμ. 9· [[λιποτάκτης]], [[ἐπαναστάτης]], ἀπ. τοῦ βασιλέως Πολύβ. 5. 57, 4, Πλουτ. Κίμ. 10· ἀπ. [[κύων]], [[δραπέτης]], ὁ αὐτ. 2. 821D. ΙΙ. Παρ’ Ἐκκλ., [[ἀποστάτης]], ἀρνησίθρησκος. | |lstext='''ἀποστάτης''': -ου, ὁ, [[δραπέτης]] [[δοῦλος]], Πλουτ. Ρωμ. 9· [[λιποτάκτης]], [[ἐπαναστάτης]], ἀπ. τοῦ βασιλέως Πολύβ. 5. 57, 4, Πλουτ. Κίμ. 10· ἀπ. [[κύων]], [[δραπέτης]], ὁ αὐτ. 2. 821D. ΙΙ. Παρ’ Ἐκκλ., [[ἀποστάτης]], ἀρνησίθρησκος. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br /><b>1</b> esclave fugitif;<br /><b>2</b> rebelle, traître;<br /><b>3</b> <i>eccl.</i> apostat.<br />'''Étymologie:''' [[ἀφίστημι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:49, 9 August 2017
English (LSJ)
[τᾰ], ου, ὁ,
A deserter, rebel, ἀ. τοῦ βασιλέως Plb. 5.57.4, cf. Wilcken Chr.10 (ii B.C.), Plu.Cim.10; seceder, SIG705.41,50(Delph., ii B.C.). II runaway slave, Plu.Rom.0; ἀ. κύων runaway dog, Id.2.821d. III Lat. apostata, apostate, Cod.Theod. 16.7.7.
German (Pape)
[Seite 326] ὁ, der Abfallende, Abtrünnige, τινός Pol. 5, 57; βασιλέως Plut. Cim. 10; u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποστάτης: -ου, ὁ, δραπέτης δοῦλος, Πλουτ. Ρωμ. 9· λιποτάκτης, ἐπαναστάτης, ἀπ. τοῦ βασιλέως Πολύβ. 5. 57, 4, Πλουτ. Κίμ. 10· ἀπ. κύων, δραπέτης, ὁ αὐτ. 2. 821D. ΙΙ. Παρ’ Ἐκκλ., ἀποστάτης, ἀρνησίθρησκος.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 esclave fugitif;
2 rebelle, traître;
3 eccl. apostat.
Étymologie: ἀφίστημι.
