ἐνέχυρον: Difference between revisions
δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → when the oak falls, everyone cuts wood | when an oak has fallen, every man gathers wood | on the fall of an oak, every man gathers wood | when an oak has fallen, every man becomes a woodcutter | one takes advantage of somebody who has lost his strength | one takes advantage of somebody who has lost his power | when the tree is fallen, every man goes to it with his hatchet
(6_21) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐνέχῠρον''': τό, (ἐχυρὸς) [[ἐνέχυρον]], ὡς καὶ νῦν, [[ἐνέχυρον]] ἀποδεικνύναι ἢ ὑποτιθέναι, παρουσιάζειν [[ἐνέχυρον]], Ἡρόδ. 2. 136· ἐνέχυρα ἀποδιδόναι Ἀνδοκ. 28. 27· λαμβάνειν [[αὐτόθι]] 23, Ξεν. Ἀν. 7. 6, 23· ἐνέχυρα βίᾳ φέρειν Ἀντιφ. 142. 35· τόν τε κότυλον πρῶτον [[ἤνεγκα]] [[ἐνέχυρον]] τῶν γειτόνων Ἕρμιππος ἐν «Θεοῖς» 4· ἐν. τιθέναι τι Ἀριστοφ. Πλ. 451· πρβλ. Ἐκκλ. 755· ἐν. κεῖται Πλάτ. Νόμ. 820Ε· ἐπ’ ἐνεχύρῳ δοῦναι 1185. 12· ἐκ τῶν ἐν. τῶν ὠφληκότων τὴν δίκην, ἐκ τῶν διὰ δίκης καταληφθέντων ἐνεχύρων, Συλλ. Ἐπιγρ. 158Α. 24. - Ἐν τῇ Ἀττικ. νομοθεσίᾳ, [[ἐνέχυρον]] ἢ ἐνέχυρα [[κυρίως]] ἦσαν κινητὰ κτήματα, [[ἅπερ]] ὁ δανειστὴς ἠδύνατο νὰ λάβῃ πρὸς ἀσφάλειαν διὰ τὰ χρήματα, [[ἅπερ]] ἐδάνεισεν, ἐνῷ ἡ [[ὑποθήκη]] ἐσήμαινε [[κυρίως]] πραγματικήν. [[ἤτοι]] ἀκίνητον περιουσίαν (ἐν ᾗ συμπεριελαμβάνοντο καὶ δοῦλοι ἢ πλοῖα) ἥτις ἐδίδετο ὡς [[ὑποθήκη]] εἰς τὸν δανειστήν, ἴδε Att. Proe. 504 κἑξ. | |lstext='''ἐνέχῠρον''': τό, (ἐχυρὸς) [[ἐνέχυρον]], ὡς καὶ νῦν, [[ἐνέχυρον]] ἀποδεικνύναι ἢ ὑποτιθέναι, παρουσιάζειν [[ἐνέχυρον]], Ἡρόδ. 2. 136· ἐνέχυρα ἀποδιδόναι Ἀνδοκ. 28. 27· λαμβάνειν [[αὐτόθι]] 23, Ξεν. Ἀν. 7. 6, 23· ἐνέχυρα βίᾳ φέρειν Ἀντιφ. 142. 35· τόν τε κότυλον πρῶτον [[ἤνεγκα]] [[ἐνέχυρον]] τῶν γειτόνων Ἕρμιππος ἐν «Θεοῖς» 4· ἐν. τιθέναι τι Ἀριστοφ. Πλ. 451· πρβλ. Ἐκκλ. 755· ἐν. κεῖται Πλάτ. Νόμ. 820Ε· ἐπ’ ἐνεχύρῳ δοῦναι 1185. 12· ἐκ τῶν ἐν. τῶν ὠφληκότων τὴν δίκην, ἐκ τῶν διὰ δίκης καταληφθέντων ἐνεχύρων, Συλλ. Ἐπιγρ. 158Α. 24. - Ἐν τῇ Ἀττικ. νομοθεσίᾳ, [[ἐνέχυρον]] ἢ ἐνέχυρα [[κυρίως]] ἦσαν κινητὰ κτήματα, [[ἅπερ]] ὁ δανειστὴς ἠδύνατο νὰ λάβῃ πρὸς ἀσφάλειαν διὰ τὰ χρήματα, [[ἅπερ]] ἐδάνεισεν, ἐνῷ ἡ [[ὑποθήκη]] ἐσήμαινε [[κυρίως]] πραγματικήν. [[ἤτοι]] ἀκίνητον περιουσίαν (ἐν ᾗ συμπεριελαμβάνοντο καὶ δοῦλοι ἢ πλοῖα) ἥτις ἐδίδετο ὡς [[ὑποθήκη]] εἰς τὸν δανειστήν, ἴδε Att. Proe. 504 κἑξ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (τό) :<br />gage, nantissement.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[ἐχυρός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:56, 9 August 2017
English (LSJ)
τό, (ἐχυρός)
A pledge, security, ἐ. ἀποδεικνύναι and ὑποτιθέναι to offer a pledge, Hdt.2.136; ἐνέχυρα ἀποδιδόναι And.1.39; λαμβάνειν ibid., X.An.7.6.23; ἐνέχυρα βίᾳ φέρειν Antipho 6.11; ἐνέχυρον φέρειν τῶν γειτόνων Hermipp.29; τὰ ἐ. τινων PHib.1.46 (iii B.C.), etc.; ἐ. τιθέναι τι make a thing a pledge, put it in pawn, Ar.Pl.451, cf. Ec.755; ἐ. κεῖται Pl.Lg.820e; ἐπ' ἐνεχύρῳ δοῦναι give on security, D.49.2; ἐπ' ἐνεχύροις δανείζειν Ph.1.634; ἐκ τῶν ἐ. τῶν ὠφληκότων τὴν δίκην from the forfeited pledges, IG2.814a A26 (iv B.C.): metaph. in pl., hostages, of wives and children, Aen. Tact.5.1, cf. Ph.1.323 (sg.).
German (Pape)
[Seite 840] τό, Pfand, Handgeld, das man zur Sicherheit giebt od. nimmt, Her. 2, 136; τιθέναι, verpfänden, Ar. Plut. 450 u. a. com.; Plat. Legg. VII, 820 e; bes. im plur., die Redner, wie Antiph. 5, 76. 6, 11; Andoc. 3, 39; Pol. 5, 2, 10.
Greek (Liddell-Scott)
ἐνέχῠρον: τό, (ἐχυρὸς) ἐνέχυρον, ὡς καὶ νῦν, ἐνέχυρον ἀποδεικνύναι ἢ ὑποτιθέναι, παρουσιάζειν ἐνέχυρον, Ἡρόδ. 2. 136· ἐνέχυρα ἀποδιδόναι Ἀνδοκ. 28. 27· λαμβάνειν αὐτόθι 23, Ξεν. Ἀν. 7. 6, 23· ἐνέχυρα βίᾳ φέρειν Ἀντιφ. 142. 35· τόν τε κότυλον πρῶτον ἤνεγκα ἐνέχυρον τῶν γειτόνων Ἕρμιππος ἐν «Θεοῖς» 4· ἐν. τιθέναι τι Ἀριστοφ. Πλ. 451· πρβλ. Ἐκκλ. 755· ἐν. κεῖται Πλάτ. Νόμ. 820Ε· ἐπ’ ἐνεχύρῳ δοῦναι 1185. 12· ἐκ τῶν ἐν. τῶν ὠφληκότων τὴν δίκην, ἐκ τῶν διὰ δίκης καταληφθέντων ἐνεχύρων, Συλλ. Ἐπιγρ. 158Α. 24. - Ἐν τῇ Ἀττικ. νομοθεσίᾳ, ἐνέχυρον ἢ ἐνέχυρα κυρίως ἦσαν κινητὰ κτήματα, ἅπερ ὁ δανειστὴς ἠδύνατο νὰ λάβῃ πρὸς ἀσφάλειαν διὰ τὰ χρήματα, ἅπερ ἐδάνεισεν, ἐνῷ ἡ ὑποθήκη ἐσήμαινε κυρίως πραγματικήν. ἤτοι ἀκίνητον περιουσίαν (ἐν ᾗ συμπεριελαμβάνοντο καὶ δοῦλοι ἢ πλοῖα) ἥτις ἐδίδετο ὡς ὑποθήκη εἰς τὸν δανειστήν, ἴδε Att. Proe. 504 κἑξ.
