πυραυγής: Difference between revisions

From LSJ

Σέβου τὸ θεῖον μὴ ‘ξετάζων, πῶς ἔχει → Venerare numen: quid sit, noli quaerere → Die Gottheit ehre ohne Prüfung ihres Tuns

Menander, Monostichoi, 474
(6_7)
(Bailly1_4)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''πῠραυγής''': -ές, (αὐγὴ) λαμπρὸς ὡς τὸ πῦρ, Ὕμν. 7. 6, Ἀνθ. Π. 12. 41, Νόνν., κλπ.
|lstext='''πῠραυγής''': -ές, (αὐγὴ) λαμπρὸς ὡς τὸ πῦρ, Ὕμν. 7. 6, Ἀνθ. Π. 12. 41, Νόνν., κλπ.
}}
{{bailly
|btext=ής, ές :<br />qui a l’éclat du feu.<br />'''Étymologie:''' [[πῦρ]], [[αὐγή]].
}}
}}

Revision as of 20:09, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πῠραυγής Medium diacritics: πυραυγής Low diacritics: πυραυγής Capitals: ΠΥΡΑΥΓΗΣ
Transliteration A: pyraugḗs Transliteration B: pyraugēs Transliteration C: pyravgis Beta Code: puraugh/s

English (LSJ)

ές, (αὐγή)

   A fiery bright, h.Mart.6, AP12.41 (Mel.), Luc. Nav.5, Nonn.D.2.536, al.

German (Pape)

[Seite 820] ές, feuerglänzend, H. h. 7, 6 u. Sp.; Luc. Nav. 5; παῖς, Mel. 49 (XII, 41); Maneth. 1, 112.

Greek (Liddell-Scott)

πῠραυγής: -ές, (αὐγὴ) λαμπρὸς ὡς τὸ πῦρ, Ὕμν. 7. 6, Ἀνθ. Π. 12. 41, Νόνν., κλπ.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
qui a l’éclat du feu.
Étymologie: πῦρ, αὐγή.