πυραυγής
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
πυραυγές, (αὐγή) fiery bright, h.Mart.6, AP12.41 (Mel.), Luc. Nav.5, Nonn. D. 2.536, al.
German (Pape)
[Seite 820] ές, feuerglänzend, H. h. 7, 6 u. Sp.; Luc. Nav. 5; παῖς, Mel. 49 (XII, 41); Maneth. 1, 112.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui a l'éclat du feu.
Étymologie: πῦρ, αὐγή.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πυραυγής -ές [πῦρ, αὐγή] schitterend als vuur.
Russian (Dvoretsky)
πῠραυγής: сверкающий огнем HH, Luc., Anth.
Greek Monolingual
και πυριαυγής, -ές, Α
λαμπρός, αυτός που λάμπει σαν τη φωτιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ / πυρι- + -αυγής (< αὐγή), πρβλ. λυκαυγής, φωταυγής].
Greek Monotonic
πῠραυγής: -ές (αὐγή), λαμπρός όπως η φωτιά, σε Ομηρ. Ύμν., Ανθ.
Greek (Liddell-Scott)
πῠραυγής: -ές, (αὐγὴ) λαμπρὸς ὡς τὸ πῦρ, Ὕμν. 7. 6, Ἀνθ. Π. 12. 41, Νόνν., κλπ.
