Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

vacillo: Difference between revisions

From LSJ

Ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρίαRoot of all the evils is the love of money (Radix omnium malorum est cupiditas)

The Bible, 1 Timothy, 6:10
(6_17)
 
(D_9)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>văcillo</b>: (<br /><b>I</b> a scanned [[long]], Lucr. 3, 502), āvi, ātum, 1, v. n. cf. Sanscr. vak-, to [[roll]]; vank-, to [[shake]], to [[sway]] to and [[fro]]; to waddle, [[stagger]], [[reel]], [[totter]], [[waver]], [[vacillate]] ([[class]].; a favorite [[word]] [[with]] Cic.; cf.: [[nuto]], [[titubo]]).<br /><b>I</b> Lit., of [[drunken]] persons: quosdam ex vino vacillantes, quosdam hesternā potatione oscitantes, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66: videre quosdam ex vino vacillantis, Quint. 11, 3, 165: praepediuntur crure vacillanti, Lucr. 3, 479; cf. Ruhnk. ad Rutil. Lup. 2, 7, p. 164 Frotsch.: in utramque partem toto corpore vacillans, Cic. Brut. 60, 216: [[arbor]] ventis pulsa vacillans aestuat, Lucr. 5, 1096; so, ambusta, id. 1, 806: vacillant omnia tecta, id. 6, 575: sub pedibus [[tellus]] cum tota vacillat, id. 5, 1236: accepi tuam epistulam vacillantibus litterulis, Cic. Fam. 16, 15, 2.—<br /><b>II</b> Trop., to [[waver]], [[hesitate]], [[stagger]], be [[untrustworthy]], to [[vacillate]]: tota res vacillat et claudicat, Cic. N. D. 1, 38, 107: Erotem ad ista expedienda [[factum]] mihi videbar reliquisse, cujus non [[sine]] magnā culpā vacillarunt, [[have]] [[fallen]] [[into]] [[confusion]], id. Att. 14, 18, 2: justitia vacillat vel jacet [[potius]], id. Off. 3, 33, 118: [[stabilitas]] amicitiae vacillat, id. Fin. 1, 20, 66: [[legio]] vacillans, [[wavering]] in [[fidelity]], id. Phil. 3, 12, 31: γεροντικώτερον est [[memoriola]] vacillare, id. Att. 12, 1, 2: [[partim]] sumptibus in vetere aere [[alieno]] vacillant, are [[staggering]] [[beneath]] a [[load]] of old debts, id. Cat. 2, 10, 21: aegrotat [[fama]] vacillans, Lucr. 4, 1124: gentes vacillantes, Vell. 2, 130, 3: cum [[animus]] [[paulum]] vacillavit, Sen. Ep. 114, 22: testes, qui [[adversus]] fidem testationis suae vacillant, audiendi non sunt, Dig. 22, 5, 2: cujus ([[testis]]) ita [[anceps]] [[fides]] vacillat, ib. 48, 10, 27.
|lshtext=<b>văcillo</b>: (<br /><b>I</b> a scanned [[long]], Lucr. 3, 502), āvi, ātum, 1, v. n. cf. Sanscr. vak-, to [[roll]]; vank-, to [[shake]], to [[sway]] to and [[fro]]; to waddle, [[stagger]], [[reel]], [[totter]], [[waver]], [[vacillate]] ([[class]].; a favorite [[word]] [[with]] Cic.; cf.: [[nuto]], [[titubo]]).<br /><b>I</b> Lit., of [[drunken]] persons: quosdam ex vino vacillantes, quosdam hesternā potatione oscitantes, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66: videre quosdam ex vino vacillantis, Quint. 11, 3, 165: praepediuntur crure vacillanti, Lucr. 3, 479; cf. Ruhnk. ad Rutil. Lup. 2, 7, p. 164 Frotsch.: in utramque partem toto corpore vacillans, Cic. Brut. 60, 216: [[arbor]] ventis pulsa vacillans aestuat, Lucr. 5, 1096; so, ambusta, id. 1, 806: vacillant omnia tecta, id. 6, 575: sub pedibus [[tellus]] cum tota vacillat, id. 5, 1236: accepi tuam epistulam vacillantibus litterulis, Cic. Fam. 16, 15, 2.—<br /><b>II</b> Trop., to [[waver]], [[hesitate]], [[stagger]], be [[untrustworthy]], to [[vacillate]]: tota res vacillat et claudicat, Cic. N. D. 1, 38, 107: Erotem ad ista expedienda [[factum]] mihi videbar reliquisse, cujus non [[sine]] magnā culpā vacillarunt, [[have]] [[fallen]] [[into]] [[confusion]], id. Att. 14, 18, 2: justitia vacillat vel jacet [[potius]], id. Off. 3, 33, 118: [[stabilitas]] amicitiae vacillat, id. Fin. 1, 20, 66: [[legio]] vacillans, [[wavering]] in [[fidelity]], id. Phil. 3, 12, 31: γεροντικώτερον est [[memoriola]] vacillare, id. Att. 12, 1, 2: [[partim]] sumptibus in vetere aere [[alieno]] vacillant, are [[staggering]] [[beneath]] a [[load]] of old debts, id. Cat. 2, 10, 21: aegrotat [[fama]] vacillans, Lucr. 4, 1124: gentes vacillantes, Vell. 2, 130, 3: cum [[animus]] [[paulum]] vacillavit, Sen. Ep. 114, 22: testes, qui [[adversus]] fidem testationis suae vacillant, audiendi non sunt, Dig. 22, 5, 2: cujus ([[testis]]) ita [[anceps]] [[fides]] vacillat, ib. 48, 10, 27.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>văcillō</b>,¹² āvī, ātum, āre, intr., vaciller, branler, chanceler [pr. et fig.] : ex vino Cic. d. Quint. 8, 3, 66, chanceler sous le coup de l’ivresse ; in utramque partem Cic. Br. 216, se balancer de gauche à droite ; vacillantibus litterulis Cic. Fam. 16, 15, 2, en écriture toute tremblée &#124;&#124; [[justitia]] vacillat Cic. Off. 3, 118, la justice chancelle, cf. Cic. Nat. 1, 107 ; Fin. 1, 66 ; Phil. 3, 31 ; sumptibus in vetere [[alieno]] vacillant Cic. Cat. 2, 21, par suite de leurs dépenses ils trébuchent dans de vieilles dettes [ils ne peuvent retrouver leur équilibre].
}}
}}

Revision as of 07:07, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

văcillo: (
I a scanned long, Lucr. 3, 502), āvi, ātum, 1, v. n. cf. Sanscr. vak-, to roll; vank-, to shake, to sway to and fro; to waddle, stagger, reel, totter, waver, vacillate (class.; a favorite word with Cic.; cf.: nuto, titubo).
I Lit., of drunken persons: quosdam ex vino vacillantes, quosdam hesternā potatione oscitantes, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66: videre quosdam ex vino vacillantis, Quint. 11, 3, 165: praepediuntur crure vacillanti, Lucr. 3, 479; cf. Ruhnk. ad Rutil. Lup. 2, 7, p. 164 Frotsch.: in utramque partem toto corpore vacillans, Cic. Brut. 60, 216: arbor ventis pulsa vacillans aestuat, Lucr. 5, 1096; so, ambusta, id. 1, 806: vacillant omnia tecta, id. 6, 575: sub pedibus tellus cum tota vacillat, id. 5, 1236: accepi tuam epistulam vacillantibus litterulis, Cic. Fam. 16, 15, 2.—
II Trop., to waver, hesitate, stagger, be untrustworthy, to vacillate: tota res vacillat et claudicat, Cic. N. D. 1, 38, 107: Erotem ad ista expedienda factum mihi videbar reliquisse, cujus non sine magnā culpā vacillarunt, have fallen into confusion, id. Att. 14, 18, 2: justitia vacillat vel jacet potius, id. Off. 3, 33, 118: stabilitas amicitiae vacillat, id. Fin. 1, 20, 66: legio vacillans, wavering in fidelity, id. Phil. 3, 12, 31: γεροντικώτερον est memoriola vacillare, id. Att. 12, 1, 2: partim sumptibus in vetere aere alieno vacillant, are staggering beneath a load of old debts, id. Cat. 2, 10, 21: aegrotat fama vacillans, Lucr. 4, 1124: gentes vacillantes, Vell. 2, 130, 3: cum animus paulum vacillavit, Sen. Ep. 114, 22: testes, qui adversus fidem testationis suae vacillant, audiendi non sunt, Dig. 22, 5, 2: cujus (testis) ita anceps fides vacillat, ib. 48, 10, 27.

Latin > French (Gaffiot 2016)

văcillō,¹² āvī, ātum, āre, intr., vaciller, branler, chanceler [pr. et fig.] : ex vino Cic. d. Quint. 8, 3, 66, chanceler sous le coup de l’ivresse ; in utramque partem Cic. Br. 216, se balancer de gauche à droite ; vacillantibus litterulis Cic. Fam. 16, 15, 2, en écriture toute tremblée || justitia vacillat Cic. Off. 3, 118, la justice chancelle, cf. Cic. Nat. 1, 107 ; Fin. 1, 66 ; Phil. 3, 31 ; sumptibus in vetere alieno vacillant Cic. Cat. 2, 21, par suite de leurs dépenses ils trébuchent dans de vieilles dettes [ils ne peuvent retrouver leur équilibre].