ἐννοσίγαιος: Difference between revisions
Ἐχθροῖς ἀπιστῶν οὔποτ' ἂν πάθοις βλάβην → Minus dolebis, quo hostibus credes minus → Dem Feind misstrauend bleibst von Schaden du verschont
(Bailly1_2) |
(Autenrieth) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />celui qui ébranle la terre (Poséidon) ; <i>abs.</i> le dieu qui ébranle la terre.<br />'''Étymologie:''' *ἐνέθω, [[γαῖα]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />celui qui ébranle la terre (Poséidon) ; <i>abs.</i> le dieu qui ébranle la terre.<br />'''Étymologie:''' *ἐνέθω, [[γαῖα]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[ἔνοσις]], [[γαῖα]]): earthshaker, epithet of [[Poseidon]], [[god]] of the [[sea]], as causer of earthquakes; joined [[with]] [[γαιήοχος]], Il. 9.183. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:28, 15 August 2017
German (Pape)
[Seite 848] p. = ἐνοσίγαιος, ὁ, der Erderschütterer, Poseidon, weil man ihn als den Urheber der Erdbeben ansah, Hom. u. Hes. – Adj., ἐχέτλη, die Erde umstürzend, Nonn. 1, 327.
Greek (Liddell-Scott)
ἐννοσίγαιος: ὁ, Ἐπικ. ἀντὶ ἐνοσίγ-, ὁ σείων τὴν γῆν, ἐπώνυμον τοῦ Ποσειδῶνος παρ’ Ὁμ. ἐν Χειρογρ. ἐνίοτε ἐνοσίγαιος ὡς ἐν Λουκ. Διΐ τραγῳδῷ 9· ἐννοσίγαιος ἐν Χρησμ. Σιβυλλ. 1. 187. - Πρβλ. ἔνοσις, ἐνοσίγαιος, εἰνοσίφυλλος.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
celui qui ébranle la terre (Poséidon) ; abs. le dieu qui ébranle la terre.
Étymologie: *ἐνέθω, γαῖα.
English (Autenrieth)
(ἔνοσις, γαῖα): earthshaker, epithet of Poseidon, god of the sea, as causer of earthquakes; joined with γαιήοχος, Il. 9.183.
