γαρύω: Difference between revisions
Μέμνησο νέος ὤν, ὡς γέρων ἔσῃ ποτέ → Iuvenis memento te fore aliquando senem → Bedenke jung schon, dass dereinst ein Greis du bist
(6_13a) |
(21) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''γᾱρύω''': μέλλ. –ύσω, Δωρ. ἀντὶ [[γηρύω]], Πίνδ. | |lstext='''γᾱρύω''': μέλλ. –ύσω, Δωρ. ἀντὶ [[γηρύω]], Πίνδ. | ||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=<b>γᾱρῠω</b> (γαρᾰετον, γαρᾰει coni.; -ᾰων; -ᾰέμεν, -ᾰεν codd.: impf. γάρᾰον; fut. med. pro [[act]]. γαρσομαι) <br /> <b>1</b> [[give]] [[voice]]; [[speak]], [[sing]] (of) abs., or c. acc. εἰ δ' ἄεθλα γαρύεν ἔλδεαι, φίλον [[ἦτορ]] (γαρύειν Hartung) (O. 1.3) μαθόντες δὲ ἄκραντα γαρύετον Διὸς πρὸς ὄρνιχα [[θεῖον]] (γαρυέτων coni. Bergk: ἀντιβοῶντες paraphr.: αἰνίττεται Βακχυλίδην καὶ Σιμωνίδην. Σ.) (O. 2.88) μῆτίν τε γαρύων παλαιγόνων οὐ ψεύσομ (O. 13.52) τοὶ μὲν ἀλλάλοισιν ἀμειβόμενοι γάρυον τοιαῦτ (P. 4.94) τὸ δ' ἐμὸν γαρύει ἀπὸ Σπάρτας ἐπήρατον [[κλέος]] (Wil.: γαρύετ codd.: γαρύεντ dett.: γαρύειν Hermann, qui [[post]] ἐμὸν distinxit) (P. 5.72) ποτίφορον δὲ κόσμον ἔλαχες γλυκύ τι γαρυέμεν (N. 3.32) βασιλῆα δὲ [[θεῶν]] πρέπει [[δάπεδον]] ἂν [[τόδε]] γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί (N. 7.83) γαρύσομαι τοῦδ' ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν ἀγακλέα τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν (I. 1.34) dub., ?c. acc. & inf., [[ἄγγελος]] [[ἔβαν]] πέμπτον ἐπὶ [[εἴκοσι]] [[τοῦτο]] γαρύων [[εὖχος]] ἀγώνων [[ἄπο]] τοὺς ἐνέποισιν ἱερούς, Ἀλκίμιδα, σέ γ' ἐπαρκέσαι κλειτᾷ γενεᾷ (Turyn: τό γ' ἐπάρκεσε codd.: v. [[ἐπαρκέω]]) (N. 6.58) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 13:59, 17 August 2017
German (Pape)
Greek (Liddell-Scott)
γᾱρύω: μέλλ. –ύσω, Δωρ. ἀντὶ γηρύω, Πίνδ.
English (Slater)
γᾱρῠω (γαρᾰετον, γαρᾰει coni.; -ᾰων; -ᾰέμεν, -ᾰεν codd.: impf. γάρᾰον; fut. med. pro act. γαρσομαι)
1 give voice; speak, sing (of) abs., or c. acc. εἰ δ' ἄεθλα γαρύεν ἔλδεαι, φίλον ἦτορ (γαρύειν Hartung) (O. 1.3) μαθόντες δὲ ἄκραντα γαρύετον Διὸς πρὸς ὄρνιχα θεῖον (γαρυέτων coni. Bergk: ἀντιβοῶντες paraphr.: αἰνίττεται Βακχυλίδην καὶ Σιμωνίδην. Σ.) (O. 2.88) μῆτίν τε γαρύων παλαιγόνων οὐ ψεύσομ (O. 13.52) τοὶ μὲν ἀλλάλοισιν ἀμειβόμενοι γάρυον τοιαῦτ (P. 4.94) τὸ δ' ἐμὸν γαρύει ἀπὸ Σπάρτας ἐπήρατον κλέος (Wil.: γαρύετ codd.: γαρύεντ dett.: γαρύειν Hermann, qui post ἐμὸν distinxit) (P. 5.72) ποτίφορον δὲ κόσμον ἔλαχες γλυκύ τι γαρυέμεν (N. 3.32) βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί (N. 7.83) γαρύσομαι τοῦδ' ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν ἀγακλέα τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν (I. 1.34) dub., ?c. acc. & inf., ἄγγελος ἔβαν πέμπτον ἐπὶ εἴκοσι τοῦτο γαρύων εὖχος ἀγώνων ἄπο τοὺς ἐνέποισιν ἱερούς, Ἀλκίμιδα, σέ γ' ἐπαρκέσαι κλειτᾷ γενεᾷ (Turyn: τό γ' ἐπάρκεσε codd.: v. ἐπαρκέω) (N. 6.58)
