εὔανδρος: Difference between revisions
(21) |
(21) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> abondant en hommes beaux, forts, courageux;<br /><b>2</b> qui rend les hommes heureux;<br /><i>Sp.</i> εὐανδρότατος.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ἀνήρ]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> abondant en hommes beaux, forts, courageux;<br /><b>2</b> qui rend les hommes heureux;<br /><i>Sp.</i> εὐανδρότατος.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ἀνήρ]]. | ||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=[[εὔανδρος]], -ον</b> <br /> <b>1</b> of [[fine]] men ἐθελήσαις [[ταῦτα]] νόῳ [[τιθέμεν]] εὔανδρόν τε χώραν zeugma, [[make]] the [[land]] [[flourish]] [[with]] men (P. 1.40) ([[Αἴγινα]]) [[τάν]] ποτ' εὔανδρόν τε καὶ ναυσικλυτὰν θέσσαντο (N. 5.9) | |||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[εὔανδρος]], -ον</b> <br /> <b>1</b> of [[fine]] men ἐθελήσαις [[ταῦτα]] νόῳ [[τιθέμεν]] εὔανδρόν τε χώραν zeugma, [[make]] the [[land]] [[flourish]] [[with]] men (P. 1.40) ([[Αἴγινα]]) [[τάν]] ποτ' εὔανδρόν τε καὶ ναυσικλυτὰν θέσσαντο (N. 5.9) | |sltr=[[εὔανδρος]], -ον</b> <br /> <b>1</b> of [[fine]] men ἐθελήσαις [[ταῦτα]] νόῳ [[τιθέμεν]] εὔανδρόν τε χώραν zeugma, [[make]] the [[land]] [[flourish]] [[with]] men (P. 1.40) ([[Αἴγινα]]) [[τάν]] ποτ' εὔανδρόν τε καὶ ναυσικλυτὰν θέσσαντο (N. 5.9) | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:01, 17 August 2017
English (LSJ)
ον, (ἀνήρ)
A abounding in good men and true, Σπάρτα Tyrt.15.1; χώρα, γᾶ, Pi.P.1.40, E.Tr.229 (lyr.), Ar.Nu.300 (lyr.), etc.; εὐανδροτάτη πόλις Plu.2.209e. II prosperous to men, συμφοραί A.Eu.1031.
German (Pape)
[Seite 1056] reich an guten, tapfern Männern, γῆ Κέκροπος Ar. Nuhb. 300; χώρα, μητρόπολις, Pind. P. 1, 40 N. 5, 9; Eur. Τr. 229. – Bei Aesch. εὔανδροι συμφοραί, Männer beglückend, Eum. 985.
Greek (Liddell-Scott)
εὔανδρος: -ον, (ἀνήρ) ἔχων ἀφθονίαν ἀγαθῶν καὶ γενναίων ἀνδρῶν, Τυρταῖος 12. 1, Πινδ. Π. 1. 77, Εὐρ. Τρῳ. 229, κτλ.· εὐανδροτάτη πόλις Πλούτ. 2. 209Ε. ΙΙ. εὐτυχίαν φέρων εἰς τοὺς ἀνθρώπους, συμφοραὶ Αἰσχύλ. Εὐμ. 1031.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 abondant en hommes beaux, forts, courageux;
2 qui rend les hommes heureux;
Sp. εὐανδρότατος.
Étymologie: εὖ, ἀνήρ.
English (Slater)
εὔανδρος, -ον
1 of fine men ἐθελήσαις ταῦτα νόῳ τιθέμεν εὔανδρόν τε χώραν zeugma, make the land flourish with men (P. 1.40) (Αἴγινα) τάν ποτ' εὔανδρόν τε καὶ ναυσικλυτὰν θέσσαντο (N. 5.9)
English (Slater)
εὔανδρος, -ον
1 of fine men ἐθελήσαις ταῦτα νόῳ τιθέμεν εὔανδρόν τε χώραν zeugma, make the land flourish with men (P. 1.40) (Αἴγινα) τάν ποτ' εὔανδρόν τε καὶ ναυσικλυτὰν θέσσαντο (N. 5.9)
